نقش اربعین در مهندسی تمدن اسلامی

                   

ﺣﺎدﺛﻪ ﻋﺎﺷﻮرا ﻋﻈﯿﻢﺗﺮﯾﻦ ﺣﺎدﺛﻪ ﻋﺎﻟﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ از آن ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻠﮏ ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻠﮑﻮﺗﯿﺎن ﺑﻬﺮهﻣﻨﺪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و در ﻋﺎﻟﻢ ملک ﻫﻢ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﻧﺴﺎنﻫﺎی ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺑﻠﮑﻪ اﻧﺒﯿﺎءاوﻟﻮاﻟﻌﺰم ﻫﻢ ﺑﻬﺮهﻣﻨﺪ از اﯾﻦ ﺣﺎدﺛﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ و درﺳﺎﯾﻪ ﺳﻠﻮک ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎدﺛﻪ ﺑﻪ ﻫﺪاﯾﺖ اﻣﺖﻫﺎی ﺧﻮد ﻣﯽﭘﺮدازﻧﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ اﯾﻦ ﺣﺎدﺛﻪ و ﺟﻠﻮهﻫﺎی ﻣﻠﮑﻮﺗﯽ آن ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻫﺪاﯾﺖ ﺑﺸﺮﯾﺖ را دارا ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ و ﻟﺬا ﺑﺎﯾﺪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺟﺎﻣﻊ، واﺳﻊ و ﻧﺎﻓﺬ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺣﺎدﺛﻪ داﺷﺖ و ﺑﺎ ﺑﺼﯿﺮت ﮐﺎﻣﻞ زواﯾﺎی آن ﺑﺮرﺳﯽ ﮔﺮدد و در ﻣﺴﯿﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪﭘﺮدازی و ﺗﻤﺪنﺳﺎزی از آن ﺑﻬﺮه ﮐﺎﻣﻞ را ﺑﺮد. ﯾﮑﯽ از ﺟﻠﻮهﻫﺎی اﯾﻦ ﺣﺎدﺛﻪ ﻋﻈﯿﻢ زﯾﺎرت ارﺑﻌﯿﻦ و ﺷﮑﻞ ﺧﺎﺻﯽ از زﯾﺎرت اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻃﻮل ﺗﺎرﯾﺦ در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﯿﻌﻪ رواج داﺷﺘﻪ و در اﯾﻦ ﺳﺎلﻫﺎی اﺧﯿﺮ ﺑﻪ ﮐﻤﺎل و ﺑﻠﻮغ ﺧﻮد ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪه اﺳﺖ.

آثار امر به معروف و نهی از منکر

الف) اجرای احکام اسلام: امر به معروف و نهی از منکر راه پیامبران و روش صالحان است، فریضه بزرگی است که به سبب آن، واجبات اسلامی برپا می شود.22

ب) عدالت اجتماعی: امر به معروف و نهی از منکر با برگرداندن مظالم به صاحبان اصلی آن و مخالفت با ستم گر همراه است. هم چنین تقسیم عادلانه بیت المال و غنایم را در پی دارد و صدقات (مالیات های شرعی) از جاهای لازم گرفته شده، در جای حق و مناسب مصرف می شود.23

نهضت حسینی، عامل شخصیت یافتن. جامعه اسلامی

یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَجِیبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاکمْ لِما یحْییکمْ[1].

این مطلب را مکرر بر زبان می آوریم که حسین بن علی علیه السلام با آن جانبازی که کرد اسلام را تجدید حیات و درخت اسلام را با ریختن خون خود آبیاری نمود: «اشهَدُ انَّک قَدْ اقَمْتَ الصَّلوةَ وَ آتَیتَ الزَّکاةَ وَ امَرْتَ بِالْمَعْروفِ وَ نَهَیتَ عَنِ الْمُنْکرِ وَ جاهَدْتَ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ» [2] شهادت می دهم که تو اقامه نماز کردی و زکات دادی و امر به معروف و نهی از منکر کردی و در راه خدا جهاد نمودی و حقّ جهاد را بجا آوردی.

داغی اگر نبود که گریان نمی شدیم

داغی اگر نبود که گریان نمی شدیم

 لطفی اگر نبود مسلمان نمی شدیم

 

 «یا ایّها الرّسول» بدون دعای تو

 از پیروان عترت و قرآن نمی شدیم

 

تقوا و عمل به دستورات دین

که اگر در زندگی تقوا پیشه کنید ملکه ی تقوا در شما ایجاد شود خدا چراغ به شما می دهد نور می دهد خودتان را بشناسید دیگران را بشناسید چراغ هدایت چراغ تقوا واقعیت را می بینید. تقوا محکم ترین دست آویز ایمان است.

سخاوت و خوش اخلاقی

آدمی که هم سخی است و هم خوش اخلاق است تحت کنف حمایت خداست. تعبیر روان یعنی در آغوش خداست در بغل خداست تحت کنف و حمایت اوست. سخاوت با کفر مقابله می کند.

معنویت و آینده

فرصت جولان دادن به معنویت سیاه، مردم را نسبت به سنت های کهن معنوی و معنویت دینی بدبین می کند و به این نتیجه می رساند که معنویت نهادینه شده در دین موجب تعصب و خشونت می شود و جامعه را از دست یابی به صلح و ثروت و آرامش و رفاه باز می دارد. در دل این بینش تاریک یک نقطه امیدبخش بسیار جذاب خواهد بود.

چرا در زیارت عاشورا این قدر لعن وجود دارد؟ وحدت بین مسلمین چه میشود؟

اللهم لعن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و آخر تابع له علی ذلک چرا در زیارت عاشورا اینقدر لعن وجود دارد؟ آیا این لعن ها با رحمت و مهربانی امامان منافات ندارد؟وحدت بین مسلمین چه میشود؟

پاسخ شبهه

1⃣رعایت تولی و تبری واجب و از مهمترین فروعات دین هستند و حقیقت و روح دین را همین حب و بغض‏ها تشکیل مى ‏دهد.

2⃣حب و عشق نسبت به کسانى که بندگان مطیع و عارف درگاه الهى بوده ‏اند و بغض نسبت به کسانى که دشمن حق و حقیقت بوده‏ اند 👈 از نشانه های ایمان است. 👉 همچنان که در متون دینى آمده است «هل الدین الاّ الحبّ؟ و هل الایمان الاّ الحبّ و البغض؟ آیا دین و ایمان چیزى غیر از حبّ و بغض است؟»، (میزان الحکمه، ج 2، ص 944)

چرا امام حسین(علیه السلام) از قدرت الهی خود استفاده نکردند؟

بعد از پیامبر(صلی الله و علیه وآله) معجزه جاویدان، قرآن است. اما گهگاه از اولیای الهی و ائمه (علیهم السلام) کراماتی دیده می شود.

می دانیم که ائمه(علیهم السلام) مظهر قدرت الهی هستند و به اذن الهی، توانایی انجام هر کاری را دارند. اما ایشان الگو هستند و اگر از قدرت الهی خود استفاده کنند دیگر نمی توانند برای ما الگو باشند. ایشان گرچه این قدرت را دارند اما بر اساس قدرت بشری خود زندگی می کنند و مانند بقیه مردم عمر می گذرانند.

نبوغ و استعداد حضرت زینب (س )

در تاریخ آمده که روزی امیرمؤ منان (ع ) در میان دو فرزند خردسالش عباس و زینب نشسته بود که رو به عباس نموده فرمود: ((قل واحد)) بگو یک.

عباس آن را گفت.

سپس فرمود: ((قل اثنان )) بگو دو.

عباس در پاسخ گفت: ((استحیی ان اقول باللسان الذی قلت واحد، اثنان ))؛ شرم دارم با زبانی که یکی گفته ام، دو بگویم.

آن گاه امیرمؤ منان (ع ) چشمان عباس (ع ) را بوسه زد؛ چرا که کلام این فرزند خردسال اشاره به وحدانیت خدای تعالی و توحید او می کرد.

سپس رو به زینب (س ) کرد، ولی زینب منتظر سؤ ال پدر نمانده، خود سؤ الی مطرح کرد و گفت: پدر! ما را دوست داری؟