گران فروشی در قرآن

اگر چه در قرآن کریم گران فروشی به صراحت با این واژه نیامده، اما مسائل مرتبط با آن که با گران فروشی در ارتباط است و نتیجه اش همان گران فروشی است؛ یعنی کم فروشی و احتکار به صراحت ذکر شده است. به عبارت دیگر؛ ادله منع احتکار و خطاکار یا ملعون دانستن محتکر در حقیقت به معنای نکوهش و منع گران فروشی است؛ زیرا که قصد محتکر از مخفی کردن ارزاق عمومی تشدید مضیقه و ازدیاد تقاضا و بالا بردن قیمت کالای احتکار شده است که در حقیقت احتکار مقدمه گران فروشی است. این عدم تصریح شاید از آن جهت باشد که؛ روش قرآن در بیان مسائل نوعاً بیان کلیات بوده و بر عهده مفسران قرآن یعنی ائمه (ع) بوده که این کلیات را تبیین کنند و ائمه نیز در تبیین حقایق اسلام از جمله چیزهایی که بر آن تاکید ورزیده اند دوری از گران فروشی بوده است. البته قرآن چهار چوب هایی را در باب معاملات بیان کرده که می توانند در جهت پیش گیری از گران فروشی، بسیار راهگشا باشند؛ نظیر دوری از حرص، طمع، ظلم، احتکار، بخس و داشتن انصاف و...

چشم زخم و خنثی کردن آن

یکی از اموری که در ازمنة قدیم از رواج بسیار زیادی برخوردار بوده و بسیار مورد توجه مردم قرار می‌گرفته سحر و جادو است که اکنون نیز در بین مردم ما دیده می‌شود و بسیاری از مردم اثرات آن را در زندگی خود مشاهده می‌کنند و به دنبال علاج آن هستند. به عنوان مثال گاهی شاهد دشمنی بین زن و شوهر یا ایجاد محبت بین دو شخص غریبه یا ایجاد دشمنی بین دو دوست هستیم.

فرق گناهان کبیره و صغیره

در این که مراد از گناهان کبیره چیست؟ معنای گناهان کبیره و صغیره روشن است، گناهان کبیره یعنی گناهان بزرگ، و گناهان صغیره یعنی گناهان کوچک، با توجه به معنای لغوی کبیره و صغیره، تردیدی نیست جمیع گناهان از این جهت که معصیت خدای متعال بزرگ و عظیم است، زیرا وقتی اراده خدای متعال عصیان می شود، نظر به این که اراده حق سبحانه معصیت شده بزرگ است. ولی وقتی گناهان بعضی نسبت به بعض دیگر سنجیده می شود بعضی بزرگ تر از بعض دیگر اند، به این اعتبار و نگاه گناهان به دو قسم تقسیم می شود: گناهان صغیره و گناهان کبیره.

مبارک یا نحس بودن ایام

در میان مردم معمول است که بعضی روزها و ساعت‌ها را سعد و مبارک و برخی را شوم و نحس می‌شمرند، نحس بودن زمان یا روز خاصی به این معنا است که در آن‌ها جز بدی و شر رخ ندهد و کارهای و فعالیت‌های انسان در آن زمان‌ها برکتی در پی نداشته باشد. مبارک و سعد بودن زمان‌ها نیز به عکس آن است.

سوال

آیا اعتقاد داشتن به سعد و نحس بودن ایام و طالع نیک و بد مشروعیت دارد یا خیر؟ (مثلاً فلان شب جماع نشود یا تجارت یا ازدواجی صورت نگیرد و یا فلان ساعت و وقت فلان کار صورت بگیرد یا نگیرد؟)

برجسته سازی در خطبۀ فدکیه حضرت زهرا(ع)

برجسته سازی ازجمله نظریه های ادبی معاصر است که با رویکردی ادبی به متون منظوم یا منثور، در صدد تبیین و تحلیل آن دسته از شاخصه ها و عناصر موثر در بافت کلام است که با تکیه بر علم بلاغت و آیین سخنوری، متون ادبی را از متون عادی ممتاز میسازد. به اعتقاد فرمالیست ها، برجسته سازی از طریق قاعدهکاهی (هنجارگریزی) و قاعده افزایی به وجود می آید.

آیت الله حق شناس چگونه حوائج خود را می گرفتند؟

مرحوم آیت الله عبدالکریم حق شناس(ره) توصیه خاصی برای قرائت زیارت عاشورا داشت و بر این باور بود با این چله زیارت عاشورای امام حسین(ع) می توان به حاجت های بسیار بزرگ و نشدنی دست یافت. آیت الله میرزا عبدالکریم حق شناس، یکی از سالکان و عارفان الهی است که توجه به توصیه های اخلاقی و عرفانی ایشان نیز می تواند در مقاطع مختلف زندگی برای ما راهگشا باشد یکی از این دستورالعمل ها در خصوص نحوه دعا کردن است که درباره قرائت زیارت عاشورا توصیه هایی ذکر شده است. آنچه که در ادامه می آید چله زیارت عاشورا به شیوه آیت الله حق شناس است:

دعا و نیایش در ورزش زورخانه

پس از پایان ورزش ، میاندار یا یکى از پیران و پیش کسوتان حاضر در زورخانه ، ختم ورزش را اعلام مى کند و از خداوند بزرگ ، سعادت و سلامت ورزش کاران را مساءلت مى نماید. مراسم دعا یک سنت بسیار ارزنده اخلاقى و مذهبى است که شخص را به رعایت مبانى تقوا و انسانیت مقید مى سازد.

موقع دعا همه ساکت و بى حرکت ، گوش به گفتار دعا کننده مى دهند و سخنان او را با کلمه آمین تاءیید مى کنند.

خانه تکانی بدن

اسلام ((روزه گرفتن )) و امساک از خوردن و آشامیدن را به مدت یک ماه در سال، برای هر فرد بالغی که عذر شرعی نداشته باشد، لازم و واجب می داند. روزه گرفتن نیز، همانند تغذیه صحیح و کامل، برای بدن مفید و لازم است. هیچ ورزش کاری حق ندارد به بهانه این که می خواهد ورزش کند، روزه واجب را ترک نماید، در تفسیر نمونه، بحثی تحت عنوان ((اثر بهداشتی و درمانی روزه )) آمده است، که از نظر گرامی شما عزیزان می گذرد:

راه های وسوسه شیطان

1 - گِل خوردن، 2 - گُل را به دست، ریزه کردن، 3 - ناخن را به دندان گرفتن، 4- ریش را جویدن: از امام موسی بن جعفر علیه السلام منقول است که چهار چیز است که از وسوسه شیطان است: گِل خوردن، گُل را به دست ریزه کردن، ناخن را به دندان گرفتن و ریش را جویدن.

امام باقر علیه السلام فرمود که: «برای این امر کرده اند به ناخن گرفتن که چون بلند شود، شیطان در آنجا جا می گیرد و موجب فراموشی است»؛ و نیز آن حضرت علیه السلام فرمود:

«بزرگ ترین دام های شیطان، خوردن گِل و خاک است».

چیزهایی که باعث اذیت شیطان می باشد

امام موسی کاظم علیه السلام فرمود: «هیچ چیز شیطان و لشکرش را مجروح نمی کند مانند زیارت برادران مؤمن، چون دو مؤمن با هم خدا را یاد می کنند و پس از آن فضایل ما اهل بیت را، گوشت های روی شیطان، تمام می ریزد و از شدت درد به فریاد آید و ملائکه آسمان و خازنان بهشت حال او را یافته، لعنتش می کنند».