شیخ مفید قدّس سرّه در کتاب الفصول بزرگترین فضیلت حضرت امیرالمؤمنین علی بن أبی طالب علیه السلام را در بیان حضرت علی بن موسی الرضا علیهما السلام این چنین نقل می کند
روزی مأمون علیه اللعنة خدمت حضرت علی بن موسی الرضا علیهما السلام عرض می کند:
بزرگترین فضیلت أمیر المؤمنین علیه السلام در قرآن کریم کدام است؟
شفایافته: اکبر عابدینی
سن: 12 سال
نوع بیماری: نابینا
اهل: زنجان تاریخ شفا: شهریور 1369ـ برابر با 29 صفر و مصادف با شب شهادت امام رضا(ع)
چشم‌هایش بی‌آنکه نگاهی داشته باشد، در میان دردهای بی‌شمار، آرام پلک می‌خورد و مرواریدهای درشت اشک از میان آن، به صورت دو جوی روان و شفاف، خیز برمی‌داشت و پس از عبور از جاده صاف گونه‌های کوچکش، بر روی پیراهن او فرو می‌چکید. با خود اندیشید که درد و گریه، سهم بزرگی از زندگی کوتاه او بوده است که از شش ماهگی و پس از آنکه بر اثر یک بیماری ناشناخته، بینایی خود را از دست داد، مونس و همراه او شد و هیچ وقت رهایش نکرد. اما در زندگی انسان‌ها، لحظه‌هایی هم هست که سرنوشت آدمی را تعیین می‌کند. هر اتفاقی ممکن است مسیر زندگی را تغییر دهد و او را وارد مسیری کند که هرگز انتظارش را نداشته است.
إِنَّما وَلِیکمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ یؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکعُونَ[1]
ولی و سرپرست شما، تنها خداوند و پیامبرش و مؤمنانی هستند که نماز را برپا می دارند و در حال رکوع، زکات می دهند.
در شأن نزول آیه آمده است: سائلی وارد مسجد شد و از مردم درخواست کمک کرد. کسی چیزی به او نداد. حضرت علی علیه السلام در حالی که به نماز مشغول بود، در حال رکوع، انگشتر خود را به سائل بخشید. در تکریم این بخشش، این آیه نازل شد. ماجرای فوق را ده نفر از اصحاب پیامبر مانند: ابن عباس، عمّار یاسر، جابربن عبداللّه، ابوذر، انس بن مالک، بلال و...نقل کرده اند و شیعه و سنّی در این شأن نزول، توافق دارند.[2
اولین روز از ماه ذی الحجه که دارای دو عید مبارک قربان و غدیر نیز است سالروز ازدواج زیباترین پیوند آسمانی در جهان اسلام می باشد که نمونه تکرار نشدنی در تاریخ می باشد.در این روز فرخنده، حضرت علی (ع) با برترین بانوی جهان پیمان عشق بست و خدا، والاترین فرستاده خویش را بر این پیمان گواه گرفت. برکت ازدواج حضرت علی و حضرت زهرا، عمری به گستردگی آفتاب دارد، همچنان که یاد و نام آن در تاریخ برای همیشه ماندگار شد.
.jpg "سالروز ازدواج حضرت علی (ع)و حضرت فاطمه(س)")
قالَتْ فاطِمَةُ عَلَیها السَّلام فی دُعائِها یوْمَ السَّبْتِ: 1- «الّلهُمَّ افْتَحْ لَنا خَزائِنَ رَحْمَتِک وَ هَبْ لَنا الّلهُمَّ رَحْمَةً لاتُعَذِّبُنا بَعْدَها فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ». 2- «وَ ارْزُقْنا مِنْ فَضْلِک الْواسِعِ رِزْقاً حَلالًا طَیباً وَ لاتُحْوِجْنا وَ لاتُفْقِرْنا الی احَدٍ سِواک». 3- «وَ زِدْنا لَک شُکراً وَ الَیک فَقْراً وَ فاقَةً وَ بِک عَمَّنْ سِواک غِنی وَ تَعَفُّفاً». 4- «اللّهُمَّ وَسِّعْ عَلَینا فِی الُّدنْیا، اللّهُمَّ انّا نَعُوذُ بِک انْ تَزْوِی عَنّا وَجْهَک فِی حالٍ وَ نَحْنُ نَرْغَبُ الَیک فیهِ اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اعْطِنا ما تُحِبُّ وَ اجْعَلْهُ لَنا قُوَّةً فِیما تُحِبُّ یا ارْحَمَ الرّاحِمینَ».بحارالانوار، ج 87، ص 338، به نقل از البلد الامین، ابراهیم بن على عاملى کفعمى
مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیانِ. بَیْنَهُما بَرْزَخٌ لا یَبْغِیانِ[1]
دو دریای مختلف را در کنار هم قرار داد در حالی که با هم تماس دارند. اما در میان آن دو برزخی است که مانع از طغیان و غلبه یکی بر دیگری می باشد.
دو دریای آب" شیرین" و" شور" است، آنجا که می فرماید: و هُوَ الَّذِی مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ هذا عَذْبٌ فُراتٌ وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ وَ جَعَلَ بَیْنَهُما بَرْزَخاً وَ حِجْراً مَحْجُورا او کسی است که دو دریا را در کنار هم قرار داد یکی گوارا و شیرین است و دیگری شور و تلخ، و در میان آنها برزخی قرار داد تا با هم مخلوط نشوند.
برخی از مفسران در تفسیر آیه فوق معتقدند: مقصود از «بحرین» فاطمه علیهاالسلام و علی علیه السلام است. «و بینهما برزخ» (محمدصلی الله علیه و آله) «یخرج منهما اللؤلؤ و المرجان،» الحسن و الحسین علیهماالسلام است. پس منظور از دو دریایی که به هم وصل شدند، حضرت علی علیه السلام و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها هستند و بین آنها نیز رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله وسلم می باشد[2]. و در تفسیر آیه (یخرج منهما اللولو و المرجان ) گفته است: منظور از لولو و مرجان حسن و حسین است.چیزی که هست بـایـد دانـسـت کـه ایـن تـفـسـیـر، تـفسیر به باطن است نه این که بخواهد بفرماید: معنای بحرین و برزخ و لولو و مرجان است.[3] گفته اند: از تخصیصات و تشریفات آدمی یکی آن است که در نهاد وی دو بحر آفریده اند یکی بحر سر، دیگر بحر دل، این اشاره است به آیه مرج البحرین و بحرین این جا خوف و رجاست عامه مسلمانان را و بحر قبض و بسط خواص مؤمنان را و بحر هیبت و انس انبیاء و صدیقان را[4]
امام محمّد تقى (ع): نهمین امام شیعیان نام مبارکش على و یازدهمین تن از چهارده معصوم (ع) است. به سال 195 ه. در مدینه زاده شد و در بیست و پنج سالگى به شهادت رسید. پدر ارجمندش امام رضا (ع) هشتمین امام معصوم و مادرش خیزران (سَبیکه) است.
انسان به طور فطری دوستدار کمال و فضیلت های انسانی است. او به افراد کمال یافته و آراسته به فضائل و زیبایی های معنوی و حقیقی، عشق می ورزد و بی اختیار آنان را تحسین می کند. رمز توفیق امامان شیعه را در صید دلهای پاک و مستعد می توان در همین نکته جستجو کرد. چرا که امامان معصوم علیهم السلام جامع فضائل و مناقب و شایسته ترین انسان های عصر خود بوده اند و حقیقت جویان و سعادت طلبان عالم که وجدانی آگاه و عقلی پویا دارند - بدون در نظر گرفتن آئین و اعتقادات خود - با مطالعه زندگی، رفتار و سیره ائمّه اطهارعلیهم السلام از عمق جان شیفته آنان می شوند و در موارد بسیاری مطالعه همین سیره و اخلاق، آنان را به سوی حق و حقیقت راهنمون می شود. دقیقاً قرآن کریم مهم ترین راز موفقیت رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم را در همین زمینه می داند و می فرماید: اِنَّکَ لَعَلی خُلُقٍ عَظیم1؛ ای رسول ما! تو یقیناً دارای اخلاق عظیم و برجسته ای هستی.
به همین مناسبت در این فرصت برای آشنایی بیشتر با پیشوای نهم علیه السلام فرازهائی زرّین از سیره تربیتی و ویژگی های اخلاقی آن بزرگوار را نقل می کنیم:
سال ششم هجرت، با حوادث تلخ و شیرین خود می رفت که پایان یابد.ناگهان، پیامبر در رؤیای شیرینی، دید که مسلمانان در «مسجد الحرام» ، مشغول انجام مراسم خانه خدا هستند.پیامبر خواب خود را به یاران خویش گفت، و این را به فال نیک گرفت که مسلمانان در همین نزدیکیها به آرزوی دیرینه خود خواهند رسید. (1)
چیزی نگذشت که به مسلمانان دستور داد که آماده «عمره» شوند، و از قبائل مجاور که هنوز به حال شرک باقی بودند دعوت کرد، که با مسلمانان هم سفر گردند.از اینرو، این خبر در همه نقاط عربستان انتشار یافت که مسلمانان در ماه «ذی القعده» به سوی مکه حرکت می کنند و مراسم «عمره» را انجام می دهند.
