دزدی به خانه احمد خضرویه رفت و بسیار بگشت، اما چیزی نیافت که قابل دزدی باشد.
خواست که نومید بازگردد که ناگهان احمد، او را صدا زد و گفت ای جوان، سطل را بردار و از چاه، آب بکش و وضو بساز و به نماز مشغول شو تا اگر چیزی از راه رسید به تو بدهم، مباد که تو از این خانه با دستان خالی بیرون روی.دزد جوان، آبی از چاه بیرون در آورد، وضو ساخت و نماز خواند.
فک و فامیل!
گفت: خلبانان آمریکایی اعتراف کرده‌اند که به آنها اجازه حمله‌هوایی و بمباران تروریست‌های داعش داده نشده است.
گفتم: از قدیم و ندیم گفته‌اند که چاقو دسته خودش را نمی‌برد، تروریست‌های داعش به اعتراف خانم کلینتون در کتاب خاطرات خویش، ساخته و پرداخته خود آمریکاست.
درخت گردو
شخصی زیر درخت گردو ایستاده بود و می‌گفت: « خدایا! همه کارهایت درست است. فقط نمی‌فهمم چرا گردوی به این کوچکی را بالای این درخت بزرگ قرار داده‌ای ولی هندوانه به آن بزرگی را لای بته های کوچک!»
مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت خادم الرضا (علیه السّلام)منطقه سیستان هفته ی وحدت را به عموم مسلمین جهان تبریک و تهنیت عرض می نماید
پادشاه بیمار برای جامعه ی آن روزهای ایران بهتر بود ، پادشاهی که بیماری اش زبانه های قدرت و جاه طلبی اجدادش را خاموش کرد و اجازه داد ، دوران مشروطه آغاز شود و سلطنت هم شرطی شود و مشروط به قانون گردد...گویا این بیماری می خواست سلامتی را برای جامعه ی آن روزها به دنبال بیاورد.
وقتی ما مشرّف در نجف بودیم و درس می خواندیم آنجا - سنّ بیست و سه سالگی، در آن حدود بود - طلاب در ایّام مخصوصی؛ اربعین یا غیر اربعین، پیاده به کربلا می رفتند. طلاب، علما، و مراجع هم بودند در میانشان. منتها پیاده روی آن وقت با حالا خیلی فرق داشت. الان شما از آن جادۀ میانه که خط مستقیم بین نجف و کربلاست می روید؛ ما آن وقت نمی توانستیم از آنجا برویم، چون بیهوده بود، کسی نبود، نفرات کم، و در وسط راه، شب کجا بمانیم؟ لذا ما از نجف می آمدیم کوفه؛ کوفه کنار شط است، از کنار شط می رفتیم به سوی کربلا. یعنی یک نیم دایره تقریباً طی می کردیم.
مردی خدمت ابو عبد الله صادق (ع) وارد شد و گفت: یا ابا عبد اللَّه. به من قرض بدهید. مطمئنا هر گاه مالی بدست آوردم قرض خود را می پردازم. ابو عبد الله گفت: یعنی تا محصولت را جمع آوری کنی؟. آن مرد گفت: نه بخدا سوگند، محصولی ندارم. ابو عبد اللَّه گفت: تا مال التجاره ات برسد؟ آن مرد گفت: نه بخدا سوگند، مال التجاره ندارم.
۱- زن فرانسوی درکنار بارگاه ملکوتی حضرت رقیه (سلام الله علیها )
جناب حجه الاسلام والمسلمین آقای حاج شیخ محمد مهدی تاج لنگرودی ( واعظ ) صاحب تالیفات کثیره، درکتاب توسلات یا راه امیدواران صفحه ۱۶۱، چاپ پنجم چنین می نویسد:
یکی از دوستانم که خود اهل منبر بوده و در فن و خطابه و گویند گی از مشاهیر است،و مکرر برای زیارت قبر حضرت رقیه بنت الحسین( سلام الله علیها ) به شام رفته است، روی منبر نقل می کرد:
درحرم حضرت رقیه (سلام الله علیها ) زن فرانسوی را دیدند که دو قالیچه گران قیمت به عنوان هدیه به آستانه مقدسه آورده است
مردم که می دانستند او فرانسوی و مسیحی است از دیدن این عمل درتعجب شدند و با خود گفتند که چه چیز باعث شده که یک زن نا مسلمان به این جا آمده وهدیه قیمتی آورده است
روزی علی (علیه السلام) در منزل بود و فرزندانش عباس و زینب، در دو طرف آن حضرت نشسته بودند، علی (علیه السلام) به عباس فرمود: بگو یک.
- یک.
- بگو دو.
عباس عرض کرد: حیا می کنم با زبانی که یک گفته ام، دو بگویم. علی (علیه السلام) برای تشویق و تحسین وی، چشم هایش را بوسید.
یکی از خصوصیات حضرت آیت الله حاج شیخ محمد تقی ستوده، تقوای چشم بود. اگر چشم ایشان در خیابان به نامحرم می‌افتاد، فوراً چشم خود را بسته، به جهت دیگری روی می‌گرداند.
خود ایشان بیان می‌کرد: اگر برای من حتی در خواب هم، چنین منظره‌ای پیش بیاید، در آنجا هم همین رفتار را دارم و چشم‌هایم را می‌بندم.
روز عاشوراء بین دو لشکر حقّ و باطل، آتش جنگ با شدّت تمام شعله ور بود.
در وسطهاى روز، یکى از یاران امام حسین صلوات اللّه علیه جلو آمد و به آن حضرت عرضه داشت : هنگام نماز فرا رسیده است ؛ و اکنون که به ملاقات خداوند متعال مى روم ، دوست دارم آخرین نماز را خوانده باشم .
حضرت ابا عبداللّه الحسین علیه السّلام نگاهى به سمت آسمان کرد و فرمود: یادى از نماز کردى ، خداوند تو را از نمازگزاران قرار دهد؛ بلى ، وقت نماز فرا رسیده است ، از دشمن بخواهید تا مهلت دهند و نمازمان را بخوانیم .
ولى دشمن نپذیرفت ، به همین جهت امام علیه السّلام به زهیر بن قین و سعید بن عبداللّه دستور داد تا جلوى نمازگزاران بایستند و خود را سپر قرار دهند، تا آن که حضرت به همراه دیگران نماز را اقامه نماید.
