مناظره امام صادق علیه السلام و ابو شاکر

                   

در تمام مدّتی که ابوشاکر سخن می گفت، امام صادق علیه السلام حتی یک بار هم چیزی نگفت. شاگردان امام که حضور داشتند، دو سه بار خواستند چیزی بگویند؛ ولی امام به آنها اشاره می کردند که ساکت باشید. اینک که سخن تو تمام شد، پاسخ انتقادهای تو را می دهم؛ ولی جواب را از آخرین قسمت انتقادها شروع می کنم: گفتی من از این جهت، مردم را به خداپرستی دعوت می کنم که به وسیله فریب دادن آنها دارای نفوذ و ثروت شوم و خوشگذرانی نمایم.

زندگی راحت و بهتر در دنیا!

کسی که برای رفتن به یک سفر سیاحتی یا زیارتی باید از رودخانه ای گذر کند، همه توجّه خود را به پل متوجّه نمی سازد. نه ناملایمات پل، او را رنج می دهد و نه بنای ماندن روی پل را دارد. واقعیت این است که دنیا همانند پلی برای گذر به آخرت است. سفر، وسیله است نه هدف و زمان آن، کوتاه است نه دائمی. از این رو با این که سفر، ناملایماتی دارد، اما برای رسیدن به مقصد و به جهت موقّتی بودن آن، تحمّل می شود.

نظر شیعه درباره علت شهادت امام رضا (ع)

مرحوم علاّمه مجلسی می نویسد: علمای ما و علمای عامّه درباره این که امام رضا (ع) با اجل خود از دنیا رفته، یا این که او را با سمّ شهید کرده اند و بنابر قول اخیر آیا مأمون این جنایت را مرتکب شده یا کس دیگر، اختلاف نموده اند و در میان شیعیان، اشهر این است که امام رضا (ع) در اثر سمّی که مأمون به او داده، شهید شده است، تنها مرحوم سید علی بن طاوس و همچنین اِربِلی در کشف الغُّمة، این نسبت را انکار کرده اند.[1]

نقش و آثار مدیریت فرهنگی امام رضا (ع) بر جامعه شیعه

                   

مدیریت فرهنگی اسلامی به معنای تربیت انسان ها بر اساس آرمان های قرآن و اهل بیت (ع) است. در بینش شیعه، ضرورت و اهمیت مدیریت را باید در اصل استوار امامت جستجو کرد. در عصر امام رضا (ع) به ویژه باتوجه به جریان ولایتعهدی فرصتی فراهم آمدتا ایشان با مدیریت فرهنگی، جان تازه ای به کالبد نیمه جان شیعه بخشیده و اسلام ناب محمدی را احیا کنند. بر این اساس، نوشته حاضر با روش توصیفی تحلیلی با رویکرد روایی تاریخی به بررسی نقش وتاثیر مدیریت فرهنگی امام رضا (ع) بر جامعه شیعه پرداخته و نتایج را در قالب موارد ذیل بیان میدارد: نقش تعالی‏بخشی به جایگاه قرآن و اهل بیت (ع) در جامعه، احیاکنندگی سنت رسول خدا (ص ) و ائمه اطهار (ع)، تبین و تثبیت به ویژه در اصل مهم امامت، بالندگی و توسعه بخشی، نخبه پروری، ساماندهی، حفاظت و هدایت، روشنگری، بصیرت افزایی و... .

شکرگزاری سبب زیادی نعمت

یکی از نعمت هایی که خدا خیلی زیاد و حتماً سؤال می کند، نعمت صحت است. یعنی خود سلامتی و صحت و عافیت واقعاً نعمت بزرگی است که ما از آن غافل هستیم. حتماً از نعمت سؤال می شود. فرمود: یکی صحت است، یکی امنیت است، یکی نعمت توحید و نبوت و ولایت است.

تقوا و عمل به دستورات دین

که اگر در زندگی تقوا پیشه کنید ملکه ی تقوا در شما ایجاد شود خدا چراغ به شما می دهد نور می دهد خودتان را بشناسید دیگران را بشناسید چراغ هدایت چراغ تقوا واقعیت را می بینید. تقوا محکم ترین دست آویز ایمان است.

معنویت و آینده

فرصت جولان دادن به معنویت سیاه، مردم را نسبت به سنت های کهن معنوی و معنویت دینی بدبین می کند و به این نتیجه می رساند که معنویت نهادینه شده در دین موجب تعصب و خشونت می شود و جامعه را از دست یابی به صلح و ثروت و آرامش و رفاه باز می دارد. در دل این بینش تاریک یک نقطه امیدبخش بسیار جذاب خواهد بود.

چرا در زیارت عاشورا این قدر لعن وجود دارد؟ وحدت بین مسلمین چه میشود؟

اللهم لعن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و آخر تابع له علی ذلک چرا در زیارت عاشورا اینقدر لعن وجود دارد؟ آیا این لعن ها با رحمت و مهربانی امامان منافات ندارد؟وحدت بین مسلمین چه میشود؟

پاسخ شبهه

1⃣رعایت تولی و تبری واجب و از مهمترین فروعات دین هستند و حقیقت و روح دین را همین حب و بغض‏ها تشکیل مى ‏دهد.

2⃣حب و عشق نسبت به کسانى که بندگان مطیع و عارف درگاه الهى بوده ‏اند و بغض نسبت به کسانى که دشمن حق و حقیقت بوده‏ اند 👈 از نشانه های ایمان است. 👉 همچنان که در متون دینى آمده است «هل الدین الاّ الحبّ؟ و هل الایمان الاّ الحبّ و البغض؟ آیا دین و ایمان چیزى غیر از حبّ و بغض است؟»، (میزان الحکمه، ج 2، ص 944)

چرا امام حسین(علیه السلام) از قدرت الهی خود استفاده نکردند؟

بعد از پیامبر(صلی الله و علیه وآله) معجزه جاویدان، قرآن است. اما گهگاه از اولیای الهی و ائمه (علیهم السلام) کراماتی دیده می شود.

می دانیم که ائمه(علیهم السلام) مظهر قدرت الهی هستند و به اذن الهی، توانایی انجام هر کاری را دارند. اما ایشان الگو هستند و اگر از قدرت الهی خود استفاده کنند دیگر نمی توانند برای ما الگو باشند. ایشان گرچه این قدرت را دارند اما بر اساس قدرت بشری خود زندگی می کنند و مانند بقیه مردم عمر می گذرانند.

مکتب تکفیر و مکتب اربعین

رَبّ أدخلنی مُدخَلَ صِدقٍ وَ أخرِجنی مُخرَجَ صِدقٍ وَ اجعَل لّی مِن لّدُنکَ سُلطاناً نصیراً. مقاله ای که پیش رو دارید، شمّه ای است از معالی و مکارم انسانیت در جنة الطّریق؛ راهی به سوی بهشت که مسافرانش عشق را به دوش می کشند تا عظمت و علو بشریت را به نمایش بگذارند؛ راهی که تجلی قیام شعور و فهم و قیام ایمان و قیام نادیدنی ها و ناشنیدنی هاست؛ راهی که در آن روح و ریحان است، آسمان و زمین است، راهی که مهربانی باران های بهاره حسین(ع) را در وجودمان سبز می کند؛ راهی که رفتن است و رسیدن. همان راهی که اربعین را نشانه رفته است!