وفای سگ عجیب است

مرحوم آیت الله بلادی نقل کرده که یکی از بستگانم چند سال در فرانسه برای تحصیل رفته بود، نقل کرد که در پاریس خانه کرایه کردم و سگی را برای پاسبانی نگاه داشته بودم شبها درب خانه را می بستم و سگ نزد در می خوابید و من به کلاس درس می رفتم و بر می گشتم و سگ هم با من داخل خانه می شد. یک شبی برگشتن به خانه طول کشید و هوا هم سرد بود به ناچار پشت گردنم با پالتوام بالا آوردم گوشها و سرم را پوشاندم و دستکش در دست کرده و صورتم را گرفتم به طوری که تنها چشمم برای دیدن راه باز بود با این هیئت درب خانه آمدم تا خواستم قفل را باز کنم سگ زبان بسته چون هیئت خود را تغییر داده بودم و صورتم را پوشیده بودم مرا نشناخت و به من حمله کرد و دامن پالتوام را گرفت فوراً صورتم را باز کردم و صدا زدم تا مرا شناخت با نهایت شرمساری به گوشه ای از کوچه خزید در خانه را باز کردم آنچه اصرار کردم داخل خانه نشد به ناچار در رابستم و خوابیدم صبح که به سراغ سگ آمدم دیدم مرده است دانستم که از شدت حیا جان داده است این عمل یک حیوان بوده ندانسته انجام گرفت از شدت خجالت جان داد که چرا مرتکب این عمل شدم[1]

پی نوشت ها

[1] داستانها شگفت دستغیب ص 160.