آثار زیان بار زخم زبان

زخم زبان شیشه محبت را می شکند و گناهش باندازه ای بزرگ است که امام صادق (ع) می فرماید: پروردگار عالم فرموده است:

«من اهان لی ولیاً فقد ارصد لمحاربتی.»^[1]

اگر کسی به ولی من توهین کند مثل این است که با خدا جنگ کرده است. و پروردگار عالم فرموده است هر کس با من بجنگد با او می جنگم و معلوم است که خدا با کسی اگر بجنگد دنیا و آخرتش به کجا می رسد.

بحث ما در این است که یک آقا به خانمش بگوید ببین زن فلانی چقدر خوب است، زن به شوهرش بگوید ببین مرد فلانی چقدر خوب است، زن به شوهرش بگوید ببین مرد فلانی خوب است ما که خیری در خانه تو ندیدیم.

رسول گرامی (ص) روی منبر می فرمود اگر زنی به شوهرش بگوید ما که خیری در خانه تو ندیدیم تمام اعمال خیرش حبط می شود اگر مردی به زنش بگوید ما که از تو خیری ندیدم تو هم زن نشدی تمام اعمالش حبط می شود. یعنی در نامه عملش دیگر کار خیر نخواهد بود.

ما باید دست از توهین برداریم مخصوصاً از خانم ها، از آقایان تقاضا دارم پیش دیگری شوهرت را کوچک نکن، پیش دیگری زنت را کوچک نکن و این گناهش خیلی بزرگ است. زخم زبانها دو گونه است: یک قسم آن زود از بین می رود مثلًا کسی که یک زخم زبان بزند اما خیلی دل را زخم کند این یک عقربی می شود داخل قبر که بعد از مدتی کوتاه نابود می شود اما یک وقتی زخم زبان نظیر شمشیر است زخمش عمیق است این عقربی می شود که تا روز قیامت او را اذیت می کند و در جهنم هم او را می گزد و گزیدن او از آتش جهنم هم بدتر است.

یکی از علمای بزرگ را در خواب دیدن از حال او سؤال کردند گفت الحمدالله وضعم خوب است باغی دارم، حورالعینی دارم، قصری دارم، رفت و آمدی دارم، ملائکه با من رفت و آمد دارند و خادم من هستند وضعم خیلی خوب است اما صبح به صبح یک عقرب می آید و یک نیش به پایم می زند و باید با درد آن تا فردا که دومرتبه می آید بنالم سؤال کردم مگر چه کردی؟ گفت یک زخم زبان زدم و فراموش کردم توبه کنم، ساده گرفتم، توبه نکردم ین عقرب را نکشتم.

با آب توبه همه چیز را می شود شست و از بین برد. هر بی برکتی در خانه را می شود از بین برد اما بدا به حال آن کس که توهین کند و بگوید دلم حال آمد می گفت تا یکی دو حرف سنگین به زنم نگویم نمی توام بنشینم. می دانی یعنی چه؟ یعنی دو تا عقرب برای خودم نسازم و در شب اول قبر تا محشر به جان خود نیاندازم نمی توانم بنشینم. زن مثل شمشیر زخم زبان می زند بعد هم می گوید دلم حال آمد، نه خانم! دلت حال نیامد نمی دانی چه ماری برای خود تهیه کردی! این مار را آن کسانی که چشم بصیرت داشته باشند

می بینند به گلویت پیچیده است. نمی بینی. چه وقت می بینی؟ هنوز در قبر نرفته می بینی. همان وقت که عزرائیل می آید به قول قرآن چشم ها تیزبین می شود و آن وقت زخم زبانی را که به شوهرش زده می بیند و آن وقت آن زخم زبانی را که به زنش زده و یک مار سیاهی به گردنش پیچیده است و با این مار سیاه باید داخل قبر شود و او را روز قیامت بگزد می بیند. باید دید این زخم زبان چقدر کوبندگی دارد و عمیق است.

آنچه باید زن و مرد به آن توجه داشته باشند این است که زخم زبان، یکدیگر را کوچک کردن، مخصوصاًدر مقابل دیگران، دیگری را به رخ همدیگر کشیدن، به اندزه ای ضربه به محبت می زند که بعضی اوقات مبدل به نفرت می شود؛ مبدل به قساوت و سنگدلی می شود و زندگی سخت و خانه مثل قبر توأم با شکنجه می شود. بنابراین تقاضا دارم تند نباشید.

پی نوشت

[1] اصول کافى جلد 4 ص 41 ترجمه: هر که به یکى از دوستان من اهانت کند به تحقیق به جنگ با من کمین کرده است.