آیا شیعه امام حسین علیه السّلام را شهید کرد؟؟؟؟

 

 

پاسخ جدید

پاسخ‌ درست به شبهه

در رابطه با این شبهه که شیعیان قاتل امام حسین علیه السلام  بود پاسخ‌های متعددی داده شده که ما به برخی از آن‌ها  اشاره می‌کنیم:

1 -  تفاوت مفهوم شیعه در صدر اسلام با مفهوم آن در عصر حاضر

ابن تیمیه متوفای 728 در منهاج السنه در این باره می‌نویسد: وکانت الشیعة أصحاب علی یقدمون علیه أبا بکر وعمر وإنما کان النزاع فی تقدمه على عثمان ... .

در صدر اسلام شیعه به کسی گفته می‌شده است که ابوبکر و عمر را بر امیرمؤمنان علیه السلام برتری می‌دادند؛ اما تنها اختلاف در باره عثمان بود و آن‌ها امیرمؤمنان علیه السلام را از عثمان برتر می‌دانستند.

منهاج السنة النبویة  ج 2   ص 96 ، نشر : مؤسسة قرطبة - 1406 ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : د. محمد رشاد سالم

و ابن حجر عسقلانی متوفای 852 نیز تصریح می‌کند: شیعیان کسانی هستند که امیرمؤمنان علیه السلام را دوست دارند و او را بر سایر صحابه مقدم می‌کنند؛ اما اگر بر ابوبکر و عمر مقدم بدانند، شیعه به حساب نمی‌آیند؛ بلکه باید به او شیعه غالی و رافضی گفت: والتشیع محبة على وتقدیمه على الصحابة فمن قدمه على أبی بکر وعمر فهو غال فی تشیعه ویطلق علیه رافضی وإلا فشیعی فإن اضاف إلى ذلک السب أو التصریح بالبغض فغال فی الرفض وإن اعتقد الرجعة إلى الدنیا فأشد فی الغلو.

هدی الساری مقدمة فتح الباری شرح صحیح البخاری ، ص 459،  نشر : دار المعرفة - بیروت - 1379 - ، تحقیق : محمد فؤاد عبد الباقی , محب الدین الخطیب .

بنابر این تعریف، مراد از شیعیانی که  قاتل امام حسین علیه السلام،‌ شیعیان دوازده امامی نبودند بلکه  همان اکثریت اهل سنت بودند که معتقد به محبت علی  (ع) و تقدیم ابوبکر و عمر  بر آن حضرت بودند!!

قتل امام حسین  (ع) به دستور مستقیم یزید بوده

طبق منابع اهل سنت قاتل امام علیه السلام ، یزید بن معاویه لعنة الله علیهما است: (به عنوان نمونه):

  قال ابن الأثیر المتوفی 630: أما قتلی الحسین فإنه أشار علی یزید بقتله أو قتلی فاخترت قتله

الکامل فی التاریخ  ج3 ، ص474، نشر : دار الکتب العلمیة - بیروت - 1415هـ ، الطبعة : ط2 ، تحقیق : عبد الله القاضی

  قال الذهبی المتوفی 748: قلتُ : ولما فعل یزید بأهل المدینة ما فعل ، وقتل الحسین وإخوته وآله

تاریخ الإسلام  ج 5   ص 30، نشر : دار الکتاب العربی - لبنان/ بیروت - 1407هـ - 1987م ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : د. عمر عبد السلام تدمرى

قال ابن کثیر الدمشقی المتوفی 774: أنه قتل الحسین وأصحابه على یدى عبید الله بن زیاد

البدایة والنهایة  ج 8   ص 222 ،نشر : مکتبة المعارف – بیروت

3 -  قتل امام حسین علیه السلام ، توسط شیعیان آل أبی سفیان

طبق روایاتی که در برخی از مقاتل آمده است، امام حسین علیه السلام به دشمنان خود که در کربلا حاضر بوده‌اند «شیعیان آل أبی سفیان» اطلاق کرده است: خوارزمی می نویسد:  فصاح بهم : وَیْحَکُمْ ، یا شیعَةَ آلِ أَبی سُفْیانَ ! إِنْ لَمْ یَکُنْ لَکُمْ دینٌ ، وَکُنْتُمْ لا تَخافُونَ الْمَعادَ ، فَکُونُوا أَحْراراً فی دُنْیاکُمْ هذِهِ

مقتل الحسین خوارزمی ج 2 ص 38. بحار الأنوار ج 45 ص51. اللهوف فی قتلى الطفوف، ص 45.

2 -  قتل امام حسین  (ع)  توسط نواصب و مبغضان حضرت علی  (ع)

در برخی از کتب‌ اهل سنت آمده که قاتلین امام حسین  (ع) نواصب بودند که بغض و کینه حضرت علی  (ع) را به دل داشتند و فریاد زدند که ما تو را به خاطر دشمنی با پدرت می‌کشیم:  . فقالوا له : إنا نقتلک بغضا لأبیک!

ینابیع المودة لذوی القربى ، القندوزی ، ج3، ص80

4 -  حضور اصحاب رسول خدا (ص) در میان قاتلین امام حسین  (ع)

از پاسخهایی که وهابیون را زمین گیر کرده حضور صحابه در سپاه عمر سعد بوده که طبق منابع اهل سنت در میان  کسانی که نامه به امام حسین  (ع) نوشتند ودر  سپاه یزید در کربلا شرکت داشتند، تعدادی از صحابه به چشم می خورد  که اگر چنان که  این ها شیعه بودند پس ثابت می شوند در میان صحابه هم کسانی بودند که از شیعیان علی  (ع)  بودند و اگر چنان که این ها دشمن اهل بیت بودند پس ثابت می شود که در میان صحابه  دشمنان اهل و نواصب هم بودند و این پایه اعتقادی وهابیون واهل سنت را مبنی بر عدالت تمام صحابه واهل بهشت بودن آنان را متزلزل می کند.

ابو حامد غزالی، دانشمند نامدار اهل سنت تصریح می‌کند که واعظان نباید مقتل امام حسین علیه السلام را برای مردم بخوانند؛ زیرا باعث می‌شود که مردم از مشاجره و نزاع میان صحابه آگاه شوند و آگاهی از این قضیه سبب می‌شود که آن‌ها نسبت به صحابه بدبین شوند؛  ابن حجر مکی می نویسد: قال الغزالی وغیره ویحرم على الواعظ وغیره روایة مقتل الحسین وحکایاته وما جرى بین الصحابة من التشاجر والتخاصم فإنه یهیج على بغض الصحابة والطعن فیهم.

الصواعق المحرقة ج 2   ص 640 ، لابن حجر الهیثمی المتوفی  : 973هـ ، دار النشر : مؤسسة الرسالة – لبنان.

اصحابی که در سپاه عمر بودند و در قتل سید الشهداء شرکت داشتند:

تعدادی از اصحاب در کربلا در سپاه یزیدی حاضر بوده‌اند که به ذکر نام چند نفر از آنان را ذکر می کنیم.

   1 . کثیر بن شهاب الحارثی

صحابی بودن او

قال أبو نعیم الأصبهانی المتوفی  : 430: کثیر بن شهاب البجلی رأى النبی(ص)

تاریخ أصبهان  ج 2   ص 136 ،    ، دار النشر : دار الکتب العلمیة – بیروت - 1410 هـ-1990م ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : سید کسروی حسن

قال ابن حجر: یقال ان له صحبة ... قلت ومما یقوی ان له صحبة ما تقدم انهم ما کانوا یؤمرون الا الصحابة وکتاب عمر الیه بهذا یدل على انه کان أمیرا.

الإصابة فی تمییز الصحابة  ج 5   ص 571 نشر : دار الجیل – بیروت.

2 . حجار بن أبجر العجلی

ابن حجر عسقلانی صحابی آن را نوشته و بلاذری نامه او را به امام حسین نقل می کند:

حجار بن أبجر بن جابر العجلی له إدراک.

الإصابة فی تمییز الصحابة  ج 2   ص 167 رقم 1957 ، دار النشر : دار الجیل - بیروت

قالوا: وکتب إلیه أشراف أهل الکوفة ... وحجار بن أبجر العجلی... .

أنساب الأشراف  ج 1   ص 411

شرکت او در کربلا و فرماندهی یک هزار نفر

قال أحمد بن یحیى بن جابر البلاذری (المتوفى : 279هـ): وسرح ابن زیاد أیضاً حصین بن تمیم فی الأربعة الآلاف الذین کانوا معه إلى الحسین بعد شخوص عمر بن سعد بیوم أو یومین، ووجه أیضاً إلى الحسین حجار بن أبجر العجلی فی ألف.

أنساب الأشراف  ج 1   ص 416

3. عبد الله بن حصن الأزدی

صحابی بودن او

قال ابن حجر أبو الفضل العسقلانی الشافعی  المتوفی:  852: عبد الله بن حصن بن سهل ذکره الطبرانی فی الصحابة

الإصابة فی تمییز الصحابة  ج 4   ص 61  رقم 4630،  ، دار النشر : دار الجیل - بیروت

اهانت او به امام حسین علیه السلام در کربلا

وناداه عبد الله بن حصن الأزدی: یا حسین ألا تنظر إلى الماء کأنه کبد السماء، والله لا تذوق منه قطرة حتى تموت عطشاً.

أنساب الأشراف  ج 1   ص 417

4. عبدالرحمن بن أبی سبرة الجعفی

صحابی بودن او

قال ابن عبد البر المتوفی 463: عبد الرحمن بن أبى سبرة الجعفى واسم أبى سبرة زید بن مالک معدود فى الکوفیین وکان اسمه عزیرا فسماه رسول الله صلى الله علیه وسلم عبد الرحمن ... .

الاستیعاب  ج 2   ص 834  رقم 1419، نشر : دار الجیل – بیروت.

فرماندهی قبیله اسد و مشارکت او در کشتن امام حسین علیه السلام

قال ابن الأثیر المتوفی:  630هـ : وجعل عمر بن سعد علی ربع أهل المدینة عبد الله بن زهیر الأزدی وعلی ربع ربیعة وکندة قیس بن الأشعث بن قیس وعلی ربع مذحج وأسد عبد الرحمن بن أبی سبرة الجعفی وعلی ربع تمیم وهمدان الحر بن یزید الریاحی فشهد هؤلاء کلهم مقتل الحسین.

الکامل فی التاریخ  ج 3   ص 417 ،  دار النشر : دار الکتب العلمیة - بیروت

5. عزرة بن قیس الأحمسی

صحابی بودن او

قال ابن حجر أبو الفضل العسقلانی الشافعی  المتوفی:  852:  عزرة بن قیس بن غزیة الأحمسی البجلی ... وذکره بن سعد فی الطبقة الأولى

الإصابة فی تمییز الصحابة  ج 5   ص 125  رقم 6431، نشر : دار الجیل – بیروت.

نامه نوشتن او برای امام حسین علیه السلام

قالوا: وکتب إلیه أشراف أهل الکوفة ... وعزرة بن قیس الأحمسی

أنساب الأشراف  ج 1   ص 411 .

فرمانده سواره نظام

وجعل عمر بن سعد ... وعلى الخیل عزرة بن قیس الأحمسی

أنساب الأشراف  ج 1   ص 419

حمل سر شهدا به سمت ابن زیاد

واحتزت رؤوس القتلى فحمل إلى ابن زیاد اثنان وسبعون رأساً مع شمر... وعزرة بن قیس الأحمسی من بجیلة، فقدموا بالرؤوس على ابن زیاد

أنساب الأشراف  ج 1   ص 424

6 - عبـد الرحمن بن أَبْـزى

له صحبة وقال أبو حاتم أدرک النبی صلى الله علیه وسلم وصلى خلفه

الإصابة - ابن حجر - ج 4 ص 239

قال المزّی: «سکن الکوفة واستُعمل علیها»، وکان ممّن حضر قتال الإمام علیه السلام بکربلاء،

تهذیب الکمال 11 / 90 رقم 3731.

7 - عمرو بن حریث

یکنى أبا سعید رأى النبی صلى الله علیه وسلم

أسد الغابة - ابن الأثیر - ج 4 ص 97

از فرماندهان سپاه

ومن القادة: «عمرو بن حریث وهو الذی عقد له ابن زیاد رایةً فی الکوفة وأمّره على الناس.

بحار الأنوار 44 / 352.

وبقی على ولائه لبنی أُمیّة حتّى کان خلیفة ابن زیاد على الکوفة.

 أنساب الأشراف 6 / 376.

8 - أسماء بن خارجة الفزاری

صحابی بودن او

450 وقد ذکروا أباه وعمه الحر فی الصحابة وهو على شرط بن عبد البر

الإصابة فی تمییز الصحابة  ج 1   ص 195 ، دار النشر : دار الجیل – بیروت

مشارکت او در کشتن امام حسین

دعا ابن زیاد ... وأسماء بن خارجة الفزاری، ... وقال: طوفوا فی الناس فمروهم بالطاعة ... وحثوهم على العسکرة. فخرجوا فعذروا وداروا بالکوفة ثم لحقوا به

أنساب الأشراف  ج 1   ص 416.

قلع و قمع شدن شیعه در کوفه  به دستور معاویه

طبق نقل ابن ابی الحدید به دستود معاویه  زیاد بن سمیه شیعیان کوفه را در زیر هر سنگ و کلوخی پیدا کرده  و می کشت ؛ و یا دست ها و پا های آنان بریده و چشم هایشان را کور کرده ؛ و بر تنه های درخت خرما به دار می کشید.

قال ابن أبی الحدید: فاستعمل علیهم زیاد بن سمیّة وضمّ إلیه البصرة فکان یتتبّع الشیعة وهو بهم عارف لأنّه کان منهم أیّام على علیه السلام، فقتلهم تحت کلّ حجر ومدر، وأخافهم، وقطع الأیدى والأرجل، وسمل العیون، وصلبهم على جذوع النخل وطرفهم وشرّدهم عن العراق، فلم یبق بها معروف منهم.

شرح نهج البلاغة ، ج11 ، ص 44 و النصایح الکافیة ، محمد بن عقیل ، ص 72 .

اکثر کوفیان ، طرفداران خلیفه دوم بودند :

از روایات و کلمات تاریخی را دلالت می کند که مردم کوفه تابع  خلفای قبل از علی علیه السلام بوده اند به طوری که وقتی امیر مومنان علیه السلام خلافت را در کوفه به دست گرفتند خواستند یکی از بدعت های عمر – نماز تراویح – را ریشه کن نمایند ؛ لذا به امام حسن علیه السلام دستور دادند که به مسجد رفته و مانع مردم شوند اما تا حضرت با این عمل مخالفت نمودند ، مردم صدا به اعتراض بلند کرده که "وای سنت عمر از دست رفت"

قال ابن ابی الحدید: «روی أنَّ أمیر المؤمنین (ع) لمّا اجتمعوا إلیه بالکوفة فسألوه أن ینصب لهم إماماً یصلّی بهم نافلة شهر رمضان، زجرهم وعرّفهم أنّ ذلک خلاف السنة، فترکوه واجتمعوا لأنفسهم وقدّموا بعضهم، فبعث إلیهم إبنه الحسن (ع)، فدخل علیهم المسجد ومعه الدرّة، فلمّا رأوه تبادروا الأبواب، وصاحوا:  وا عمراه». شرح نهج البلاغة 12: 283 ـ تلخیص الشافی 4: 52.

این ماجرا به حدی گسترده بود که حضرت در ضمن خطبه ای مفصل می فرمایند من از شورش عمومی و نیز از بر هم خوردن پایه های حکومت اسلامی در کوفه ترسیدم !!!این خود بیانگر آن است که بیشتر مردم کوفه از طرفداران خلیفه دوم بودند و این با شیعه بودن منافات دارد ؛ کلینی طی روایت مفصلی از حضرت امیر  (ع) نقل می کند:

وَ لَوْ حَمَلْتُ النَّاسَ عَلَى تَرْکِهَا وَ حَوَّلْتُهَا إِلَى مَوَاضِعِهَا وَ إِلَى مَا کَانَتْ فِی عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ | لَتَفَرَّقَ عَنِّی جُنْدِی حَتَّى أَبْقَى وَحْدِی أَوْ قَلِیلٌ مِنْ شِیعَتِیَ الَّذِینَ عَرَفُوا فَضْلِی وَ فَرْضَ إِمَامَتِی مِنْ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ سُنَّةِ رَسُولِ اللَّهِ | ... وَأَعْلَمْتُهُمْ أَنَّ اجْتِمَاعَهُمْ فِی النَّوَافِلِ بِدْعَةٌ فَتَنَادَى بَعْضُ أَهْلِ عَسْکَرِی مِمَّنْ یُقَاتِلُ مَعِی یَا أَهْلَ الْإِسْلَامِ غُیِّرَتْ سُنَّةُ عُمَرَ ... .

الکافی ج : 8 ص : 58، ح21  الاحتجاج ج : 1 ص : 263،  وسائل‏الشیعة ج : 1 ص : 457، کتاب‏ سلیم ‏بن ‏قیس ص : 718.