دفاع از حریم اهل بیت علیهم السلام

بخشی از بیانات مقام معظم رهبری در دیدار خانواده های شهدای هفتم تیر و جمعی از خانواده های شهدای مدافع حرم (۰۵/۰۴/ ۱۳۹۵)

امروز مسئلۀشهدای دفاع از حریم اهل بیت مطرح است؛ این از آن ماجراهای عجیب تاریخ است. ما در دوران جنگ جوانها را تشویق میکردیم به اینکه بروید به میدان جنگ، اجابت میکردند و میرفتند؛ امام یک سخنرانی میکردند، خیل جوانها راه می افتادند میرفتند [امّا] امروز ما چنین تشویقی نمیکنیم، درعین حال این انگیزه چقدر قوی است، این ایمان چقدر شفّاف است که این جوان از ایران، از افغانستان، از کشورهای دیگر راه می افتد، بلند میشود از همسر جوانش، از کودک خردسالش، از زندگی راحتش میگذرد، میرود در یک کشور غریب، در یک خاک غریب، در راه خدا مجاهدت میکند و به شهادت میرسد. این چیز کوچکی است؟ قدم به قدم تاریخ انقلاب اسلامی از این شگفتی های تاریخ ساز به خود دیده است؛ اینها شگفتی است.

و من عرض کنم این سه جنبه دارد: یک جنبه، جنبۀصبر خودِ این شهید و انگیزه و ایمان این شهید است؛ یک جنبه، جنبۀصبر خانواده ها و تحمّل آنها است؛ [چون] این زن جوان میتوانست کاری کند که شوهرش نرود؛ این پدر و مادر میتوانستند مانع رفتن جوانشان بشوند؛ اینها صبر کردند؛ هم برای رفتن او، هم هنگام برگشتن جنازۀمطهّر او، و [هم] بعد از او. و جنبۀسوّم خودِ حادثه است که تاریخ نگار انقلاب اسلامی است؛ انقلاب این است، نظام اسلامی این است. این انگیزه ها، این ایمانها، این قدرتهای روحی، این عزم و اراده ها است که جمهوری اسلامی را به وجود آورده؛ میشود دستِ کم گرفت جمهوری اسلامی را؟ دشمنها چه خیال میکنند دربارۀنظام جمهوری اسلامی؟ یک پیکرۀعظیمی، همه اقتدار، همه توانمندی؛ جمهوری اسلامی را این چیزها تشکیل داده.

خب بله، فلان گوشه یک ضعف هست، فلان آدم سست همّت و سست اراده ای هم هست که دچار اعتیاد میشود، دچار فساد میشود، دچار انواع واقسام اشکالات میشود؛ این در هر جامعه ای هست؛ مهم این است که یک جامعه از آن ارکان نگهدارنده ای برخوردار باشد که بتواند آن را پیش ببرد و در مقابل حوادث حفظ کند و مثل صخره ای آن را نگه دارد؛ این ستونهای صخره وار همین شهدای ما هستند، همین خانواده ها هستند، همین فداکاران هستند، همین ایثارگران هستند؛ اینها هستند. برای همین هم هست که جمهوری اسلامی در چالشهای گوناگون، غالباً بر این چالشها غلبه کرده.

برادران و خواهران عزیز! من این حرف را شاید با کم وزیاد دَه ها بار گفته ام، باز هم تکرار میکنم: ما هرجا به انقلاب تکیه کردیم، به روحیّۀانقلابی تکیه کردیم، پیش رفتیم؛ هرجا از ارزشها کوتاه آمدیم، انقلاب را ندیده گرفتیم، از این گوشه اش زدیم، از آن گوشه اش زدیم، تأویل و توجیه کردیم، برای خوشایند عناصر استکبار که دشمنان اصلی اسلام و دشمنان اصلی این نظامند، مدام حرف را جویدیم، حرف را خوردیم، عقب ماندیم؛ قضیّه این جوری است. راه پیشرفت ایران اسلامی، احیاء روحیّۀانقلابی و احیاء روحیّۀمجاهدت است.

مجاهدت، میدانهای فراوانی دارد؛ البتّه همۀمیدانهای مجاهدت هم خطر دارد. شهدای هسته ای را ببینید! در میدان علم کار کردند امّا مورد تعرّض دشمن قرار گرفتند؛ [این] جهاد است. «فَضَّلَ اللهُ المُجاهِدینَ عَلَی القاعِدینَ اَجرًا عَظیمًا»؛[1] خب، [اینکه] خدای متعال برای مجاهدین فضیلت قائل شده است، برای مجاهدت رتبه قائل شده است، برای همین است. ما مگر چقدر در این دنیا عمر میکنیم؟ میلیاردها سال قبل و بعد ما این دنیا عمر دارد، از این میلیاردها [سال]، پنجاه سال، شصت سال، هفتاد سالش نصیب من و شما است؛ در این مدّت باید از فرصت استفاده کنیم، خودمان را برای زندگی واقعی ای که «اِنَّ الدّارَ الآخِرَةَ لَهِیَ الحَیَوان»[2] است، آماده کنیم. در این فاصله، بعضی ها مجاهدت میکنند و این مجاهدت، آنها را به مقامات عالی میرساند؛ نه فقط آخرت خودشان را درست میکنند، دنیای دیگران را هم میسازند و تقویت میکنند و به وجود می آورند. آن وقت این مالِ مجاهدت است؛ مال شهدا: «وَ لا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ اللهِ اَمواتًا»، اینها مرده نیستند، «بَل اَحیآءٌ عِندَ رَبِّهِم یُرزَقون» * فَرِحینَ بِمآ ءاتاهُمُ اللهُ مِن فَضلِه وَ یَستَبشِرونَ بِالَّذینَ لَم یَلحَقوا بِهِم اَلّا خَوفٌ عَلَیهِم وَ لا هُم یَحزَنون»[3]. قضیّه این جوری است؛ این کلام خدا است، مژدۀخدا است که میگوید اینها زنده اند، پیش خدایند، مورد لطف الهی اند، مورد رزق الهی اند، خرسندند، خوشحالند؛ به من و شما هم پیغام میدهند و میگویند که بدانید اگر از این راه بیایید، در این سرمنزل نه غم هست، نه نگرانی؛ نه ترس هست، و نه حزن؛ اَلّا خَوفٌ عَلَیهِم؛ راه این است. راه را درست رفتند، صحیح رفتند، درست حرکت کردند.

البتّه شما خانواده ها رنج کشیدید، غصّه خوردید؛ حق هم دارید؛ از دست دادن جوانتان -چه جوان، همسرتان باشد، چه فرزندتان باشد، چه دامادتان باشد، چه برادرتان باشد- خیلی سخت است. برای بازماندگان، خیلی سخت است، خیلی دشوار است امّا بدانید آنها خیلی خوشند؛ آنها در زیر سایۀنعمت الهی دارند زندگی میکنند.

در مقابلۀبا دشمنانِ مستکبر این جوری باید برخورد کرد. دشمنان مستکبر، از این حقیقت بی خبرند؛ در محاسباتشان نمیتوانند این را بفهمند. [در مورد]جنگ نامتقارن شنیده اید؛ معنای جنگ نامتقارن این است که [یکی از] نیروهای دو طرف از امکاناتی برخوردارند که آن طرف مقابل دستش از آن امکانات کوتاه است؛ نوعشان، شیوه شان، امکاناتشان، حتّی گاهی منابع قدرت در هر طرفی برای طرف مقابل ناشناخته است؛ این جنگ نامتقارن است. آنها نمیدانند چه قدرتی در ایمان به خدا و در اعتقاد به جهاد وجود دارد؛ آثارش را می بینند، درست نمیتوانند تحلیل کنند؛ لذا به اقدامات دیوانه وار [دست میزنند]. این قضیّۀداعش و این قضیّۀتروریست های تکفیری و مانند اینها، همه ازاین قبیل است. اینها را در واقع درست کرده اند برای اینکه جمهوری اسلامی را شکست بدهند؛ عراق مقدّمه بود، شام مقدّمه بود؛ مقدّمۀاین بود که بتوانند اینجا را تحت تأثیر قرار بدهند؛ قدرت اینجا موجب شد که اینها در آنجا هم زمین گیر شدند؛ وَالّا آنها هدفشان این بود. این کسی که از اینجا بلند میشود، میرود در عراق یا در سوریه به عنوان دفاع از حریم اهل بیت در مقابل این تکفیری ها می ایستد، در واقع دارد از شهرهای خودش دفاع میکند. البتّه نیّت آنها خدا است، [امّا] واقع قضیّه این است؛ این دفاع از ایران است، دفاع از جامعۀاسلامی است. مخصوص شیعه هم نیست؛ آن تکفیری ها شیعه و سنّی نمی شناسند؛ سنّی را هم میزنند. ما در داخل کشور خودمان چقدر از علمای اهل سنّت داریم -مرحوم شیخ الاسلام[4] در سنندج، مرحوم حسین بُر[5] در بلوچستان و علمای دیگری- که همین تکفیری ها اینها را ترور کردند و خونشان را مظلومانه بر زمین ریختند. آنها سنّی و شیعه نمی شناسند؛ آنها هر کسی را که با انقلاب است، هر کسی را که در مقابل استکبار است، هرکسی را که با آمریکا دشمن است میزنند؛ اسمش را هم میگذارند جنگ شیعه و سنّی.

پی نوشت ها

[1] سورۀنساء، بخشی از آیۀ۹۵؛ «... و[لی] مجاهدان را بر خانه نشینان به پاداشی بزرگ، برتری بخشیده است.»

[2] سورۀعنکبوت، بخشی از آیۀ۶۴؛ «. . . و زندگی حقیقی همانا [در] سرای آخرت است...»

[3] سورۀآل عمران، آیات ۱۶۹ و ۱۷۰؛ «هرگز کسانی را که در راه خدا کشته شده اند، کشته مپندار! بلکه زنده اند که نزد پروردگارشان روزی داده میشوند. به آنچه خدا از فضل خود به آنان داده است شادمانند و برای کسانی که از پی ایشانند و هنوز به آنان نپیوسته اند شادی میکنند که نه بیمی بر ایشان است و نه اندوهگین میشوند. »

[4] ماموستا محمّد شیخ الاسلام (عضو مجلس خبرگان رهبری) که در مقابل مسجد سیّد محمّد قطب کردستان ترور شد.

[5] مولوی فیض محمّد حسین بُر (از علمای برجستۀسیستان و بلوچستان) که در سال ۱۳۶۰ در منزلش ترور شد.