مدافعان حرم و مجاهدان حریم اهلبیت علیهم السلام
دفاع از حرم اهل بیت علیهم السلام، دفاع از حریم اسلام
مواردی که تقیه در آنها جایز نیست: بعضی از محرمات و واجباتی که در نظر شارع و متشرعه در غایت اهمیت است، مثل انهدام کعبه و مشاهد مشرفه به گونه ای که اثر آن محو شود و امکان بازگشتش نباشد و...، قول به حکومت نفی حرج یا ضرر و غیر این دو، بر ادله این واجبات و محرمات- به مجرد تحقق عنوان حرج و اضطرار و اکراه و ضرر و تقیه- از مذاق شارع بعید است.(ترجمه عبارت امام خمینی(ره) در الرسائل العشرة، ص12)
آثار سازنده زیارت قبور، به ویژه زیارت قبور عالمان و شهیدان و اولیای الهی و پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله در گرو حفظ قبور آنان است. زیارت، سبب بازسازی این قبور و صیانت آنهاست و اگر امت اسلامی پیوند خود را با این مراقد متبرّکه قطع کند؛ طبعاً با گذشت زمان، این مراکز به دست فراموشی سپرده می شوند و اثری از آنها باقی نمی ماند و در نتیجه دو خسارت بزرگ متوجه امت اسلامی می شود:
١- آثار سازنده ای که در زیارت این مراکز بوده، از دست می رود.
٢- مسایل صدر اسلام و سیره و تاریخ اولیای دین به تدریج فراموش می شود و نسل های آینده با دیدۀ شک و تردید به اصل حادثه می نگرند؛ زیرا زیارت قبور آنها مایۀ تجدید خاطره ها بود و در صورت تحریم این اعمال، با گذشت زمان به دست فراموشی سپرده شده و نوشته ها نیزجایگزین مشاهده ها نمی شود و کم کم دیگر مسایل مربوط به اسلام نیز به همین سرنوشت دچار می شود و شک و تردید نسبت به خود آیین پیامبر خاتم و شخص شخیص او و برنامه های او راه پیدا کرده و با گذشت زمان کم رنگ می شود؛ هم چنان که جریان دربارۀ حضرت مسیح علیه السلام از این قرار است.
زیارت و آباد کردن حرم های اهل بیت علیهم السلام
زیارت قبور، نشانه تعلق و توجه ارواح به بدن ها
زیارت قبور خاندان پیامبر(ص) از افضل اعمال است
فتنه وهابیت در تخریب آثار اسلامی
از جمله موضوعات مورد اختلاف مسلمانان با وهابیان، موضوع بنا و ساختن گنبد و بارگاه و گلدسته بر روی قبور است. مسلمانان در طول تاریخ به این سنّت عمل کرده و بر جواز و استحباب آن، به ادله ای از کتاب و سنّت، تمسک کرده اند. به خصوص این عمل موافق با منطق عقل و روش عقلا است. ولی از زمان ابن تیمیه مخالفت با این عمل شروع شد و بناها و گنبد و گلدسته ها از مظاهر شرک شناخته شد، تا زمان آل سعود که این عقیده به حدی اوج گرفت که آل سعود در عمل به مخالفت با آن پرداختند و با فتوایی که از علمای وهابی صادر شد، امر به تخریب گنبد و بارگاه و گلدسته ها و بناهای قبور داده شد. تمام آن ها به جز بارگاه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آن هم از ترس مسلمین، تخریب گشت.
وهابیان، پس از اشغال خانه خدا و حاکم شدن بر منطقة عربستان امروزی، اماکن مذهبی شیعیان در جهان را هدف خود قرار دادند. کشتار وهّابیان در کربلای معلّی در سال 1216 صفحة تاریخ را سیاه کرده و قلب هر خواننده را به درد می آورد. دکتر منیر عجلانی می نویسد: دوازده هزار نفر سپاه وهّابیان به فرماندهی سعود، فرزند عبدالعزیز وارد کربلا شدند، در حالی که بیشتر مردم کربلا به مناسبت عید غدیر به نجف اشرف و زیارت امیرالمؤمنین(ع) رفته بودند و در شهر، جز عدّه اندکی از پیرها و ناتوان ها نمانده بودند. سپاه وهّابیان به هر کس که برخوردند، کشتند، تا آنجا که آمار کشته ها به مرز سه هزار نفر رسید و اموال غارت شده از کربلا قابل وصف نبود. گفته می شد آن روز دویست شتر بار سنگین از کربلا به غارت بردند.
محمد قاری غروی، در تاریخ نجف، از مجموعه شیخ خضر، نقل می کند: وهّابیان صندوق قبر حبیب بن مظاهر را که از چوب بود شکسته و سوزاندند و با آن در ایوان طرف قبله حرم، قهوه درست کردند. آن ها می خواستند صندوق قبر شریف حسین را هم بشکنند، اما چون دارای شبکه های آهنین بود، توفیق نیافتند.
شیخ عثمان بن بشر، مورّخ دیگر وهّابی، که خود اهل نجد بود، می نویسد: گنبد روی قبر (سیدالشهدا) را ویران ساختند و صندوق روی قبر را که زمرّد، یاقوت و جواهرات دیگر در آن نشانده بودند، برگرفتند و آنچه در شهر از مال، سلاح، لباس، فرش، طلا، نقره و قرآن های نفیس یافتند، غارت کردند و نزدیک ظهر از شهر بیرون رفتند.
نگاهی گذرا به حملات و جنایات وهابیان در تاریخ
سابقه سیاه وهابیت در تخریب آثار اسلامی
مروری بر افکار وهابیت و جایگاه آن در جهان
افشای ماهیت وهابیت در گفت و گو با دکتر عصام العماد
وهابیت، داعش و جریانهای تکفیری، در خدمت استکبار و صهیونیسم
جریان تکفیر و حکومتهایی که پشتیبان و حامی آن هستند، کاملًا در جهت نیات استکبار و صهیونیسم دارند حرکت می کنند؛ کار آنها در جهت هدفهای آمریکا و دولتهای استعماری اروپا و رژیم اشغالگر صهیونیستی است؛ شواهدی این معنا را قطعی می کند. جریان تکفیر ظاهر اسلامی دارد امّا عملًا در خدمت جریانهای استعماری و استکباری و سیاسی بزرگی است که علیه دنیای اسلام دارند کار می کنند؛ شواهد روشنی وجود دارد، از این شواهد نمی شود گذشت. من چند تا از این شواهد را ذکر می کنم.
یکی این است که جریان تکفیر توانست حرکت بیداری اسلامی را منحرف کند. حرکت بیداری اسلامی یک حرکت ضدّ آمریکا، ضدّ استبداد، ضدّ دست نشاندگان آمریکا در منطقه بود؛ حرکتی بود از سوی عموم مردم در کشورهای مختلف شمال آفریقا که علیه استکبار بود، علیه آمریکا بود. جریان تکفیر، این حرکت عظیم ضدّ استکباری و ضدّ آمریکایی و ضدّ استبدادی را تغییر جهت داد به جنگ بین مسلمانان و به برادرکشی. خطّ مقدّم مبارزات در این منطقه مرزهای فلسطین اشغالی بود. جریان تکفیر آمد این خطّ مقدّم را تبدیل کرد به خیابانهای بغداد و مسجد جامع سوریه و دمشق و خیابانهای پاکستان و شهرهای مختلف سوریه، و اینها شد خطّ مقدّم مبارزه!
جریان تکفیر در خدمت استکبار و صهیونیسم
حمله به لشگر مدافعان حرم از اتاق فرمان لندن
سردار سلیمانی: دنیا حول جغرافیای سوریه بسیج شده
عاشورائیان در شام
شهر به شهر در آغوششان می گیرند. حالا «حماسه» دارد شهر به شهر می گردد و در ایران روحی دوباره دمیده است. «مدافعان حرم» عنوان تازه ای است برای یک عهد قدیمی. انگار باید از نو ثابت می شد که آن «حماسه ی هشت ساله»، برای همیشه ریشه دوانده در قلب ها. بعضی ها که «جوانی پاک و متعبّد خود را در جبهه های شرف و کرامت» گذرانده بودند سرداران این میدان تازه شدند و جوان ها هم جا پای جای آن ها می گذارند. «صف استوار آرزومندان این موهبت و کمربستگان راه جهاد و شهادت در ایران اسلامی و در سپاه و همه ی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی، صفی بلند و بنیانی مرصوص است: و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلا.»
فرقی نمی کند که کجایی اند یا در کجا شهید شده باشند؛ «این بچه های ما که رفتند آنجا شهید شدند، فرزندان شما! در هر نقطه ای از عراق یا سوریه که این ها در مقابل داعش شهید شده باشند، مدافع حرم حضرت زینب و مدافع کربلا و نجفند و مدافع حرمند.»
«اکثرشان معروفیتی ندارند»؛ مجهولون در زمین اند و معروفون در آسمان. زمان چندانی از معجزه ی موسوی امام روح الله خمینی رحمةالله علیه نمی گذرد که این گونه کشور مایه ی عزت شیعه می شود و قبح ستمگری، بهانه ی افشای اقتدار جمهوری اسلامی؛ «انقلاب ماها را زنده کرد». و «امنیت» شاید اولی ترین رهاورد این حماسه باشد: که «اگر امنیت نباشد، دانشگاه نیست، تحقیق نیست، پژوهش نیست، نخبه سازی نیست. آنجایی که امنیت نیست، در واقع هیچ چیز نیست؛ آنجا زندگی انسان ها هم در خطر تهدید لحظه ای و دائمی است.»
دفاع از حریم اهل بیت علیهم السلام
پاسداری از انقلاب اسلامی محدود به جغرافیای خاصی نیست
«سه ساله دمشق» 24 ساعته در دایره 1000 متری امنیتی «مدافعان»
صهیونیست ها بدانند تازه آغاز راه است
اجازه ندهیم مفاهیمی چون ولایت تحریف شوند
گلستان شهدای مدافع حرم
حقیقتاً هم شهدای شما، هم خانواده ها، پدران، مادران و فرزندان آنان، حق بزرگی بر گردن همه ی ملت ایران دارند. این شهدا امتیازاتی دارند:
یکی این است که اینها از حریم اهل بیت در عراق و سوریه دفاع کردند و در این راه به شهادت رسیدند...
امتیاز دوم این شهدای شما این است که اینها رفتند با دشمنی مبارزه کردند که اگر اینها مبارزه نمی کردند، این دشمن می آمد داخل کشور... اگر جلویش گرفته نمی شد، ما باید اینجا در کرمانشاه و همدان و بقیه ی استانها با اینها می جنگیدیم و جلوی اینها را می گرفتیم. در واقع این شهدای عزیز ما جان خودشان را در راه دفاع از کشور، ملت، دین، انقلاب اسلامی فدا کردند.
امتیاز سوم هم این است که اینها در غربت به شهادت رسیدند. این هم یک امتیاز بزرگی است. این هم پیش خدای متعال فراموش نمی شود. (بیانات مقام معظم رهبری در دیدار جمعی از خانواده های شهدای مدافع حرم، 5 /11 / 1394)
