امام دوست دار کیست

عمار بن حیان گفت: به حضرت صادق علیه السلام گفتم: که اسماعیل پسرم به من نیکی می کند. حضرت فرمود: من او را دوست می داشتم، اکنون محبتم زیادتر شد. پیغمبر اکرم (ص) خواهری رضاعی داشت روزی همان خواهر بر ایشان وارد شد؛ همین که نظر پیغمبر بر او افتاد مسرور گردید و رو انداز خود را برای او پهن کرد و او را بر روی آن نشانید. با گشاده رویی و احترام به سویش توجه کرد و در صورت او می خندید، تا از خدمت حضرت مرخص شد و رفت. اتفاقا همان روز برادرش نیز آمد ولی حضرت رسول (ص) آن نحو رفتاری که با خواهرش نمودند با او انجام ندادند.

بعضی از صحابه عرض کردند: یا رسول الله با خواهرش سلوکی کردید که با برادر آن را بجا نیاوردید، با آنکه او مرد بود؟ (یعنی سزاوارتر به آن محبت بود) فرمود: علت زیادی احترام من این بود که آن دختر به پدر و مادر خویش نیکی می کند.[1]

پی نوشت ها

[1] منتهى الامال، ج 2، ص 324 و ج 16 بحار.