چرا برای مؤسسات قرآنی کمتر وقف صورت می گیرد؟؟؟
اقسام وقف (به اعتبار موقوف علیه) چیست؟
1. وقف خاص: استفاده کنندگان از موقوفه، اشخاص، اقشار یا گروه خاصیاند؛ مثل وقف چیزی برای امام جماعت مسجد یا دانشجویان یک دانشگاه.
2. وقف عام: استفاده کنندگان از آن مال، شخص یا گروه خاصّی نیستند، بلکه وقف بر جهت و مصلحت عموم، مانند مساجد، پلها و کاروانسراها، یا بر عنوان عام، مانند فقرا و ایتام
چرا برای فعالیتهای قرآنی خصوصاَ در مناطق محروم مثلاً سیستان وقف کمتر ی صورت میگیرد در حالی آموزش قرآن اینقدر ثواب دارد
پیامبر اسلام (ص):
۱- اِنَّ البَیتَ اِذا کَثُرَ فیهِ تِلاوَةُ القُرآنِ کَثُرَ خَیرُهُ وَ اتَّسَعَ اَهلُهُ وَ اَضاءَ لاَهلِ السَّماءِ کَما تُضى ءُ نُجومُ السَّماءِ لاَهلِ الدُّنیا؛
خانهاى که در آن قرآن فراوان خوانده شود، خیر آن بسیار گردد و به اهل آن وسعت داده شود و براى آسمانیان بدرخشد چنان که ستارگان آسمان براى زمینیان مىدرخشند.
کافى(ط-الاسلامیه) ج۲، ص۶۱۰
۲- خیارکم من تعلم قرآن و عـلمه؛
بهترین شما کسی است که قرآن را بیاموزد و آموزش دهد.
نهج الفصاحه ص۴۷۳ ،ح۱۵۲۴ - وسایل الشیعه ج۶ ، ص۱۶۷ ، ح۷۶۴۱
۳- یا بُنَىَّ لاتَغفُل عَن قِراءَةِ القُرآنِ- إذا أصبحت، و إذا أمسیت- فَاِنَّ القُرآنَ یُحیِى القَلبَ المیت وَ یَنهى عَنِ الفَحشاءِ و َالمُنکَرِ؛
فرزندم از خواندن قرآن غافل مباش، زیرا که قرآن دل مرده را زنده مىکند و از فحشا و زشتى باز مىدارد.
البرهان فی تفسیر القرآن ج۱ ،ص۱۹
۴- اِن اَرَدتُم عَیشَ السُّعَداءِ و َمَوتَ الشُّهَداءِ و َالنَّجاةَ یَومَ الحَسرَةِ و َالظِّلَّ یَومَ الحَرورِ و َالهُدى یَومَ الضَّلالَةِ فَادرُسُوا القُرآنَ فَاِنَّهُ کَلامُ الرَّحمانِ و حِرزٌ مِنَ الشَیطانِ و رُجحانٌ فِى المیزانِ؛
اگر زندگى سعادتمندان، مرگ شهیدان، نجات روز حسرت (قیامت)، سایه روزِ سوزان و هدایت در روز گمراهى را مىخواهید، قرآن را یاد بگیرید که آن سخن خداى مهربان است و سپرى است در مقابل شیطان و عامل برتری در ترازوى اعمال.
الحیاه(ترجمه ی احمد آرام) ج۲ ،ص۲۳۴
۵- اَصدَقُ القَولِ و َاَبلَغُ المَوعِظَةِ و َاَحسَنُ القَصَصِ کِتابُ اللّه؛
راستترین سخن، رساترین پند و زیباترین حکایت، کتاب خدا (قرآن) است.
من لایحضر الفقیه ج۴ ، ص۴۰۲
۶- مَن قَرَأَ القُرآنَ ابتِغاءَ وَجهِ اللّه و َتَفَقُّها فِى الدّینِ کانَ لَهُ مِنَ الثَّوابِ مِثلَ جَمیعِ ما اُعطِىَ المَلائِکَةُ و َالأنبیاءُ وَ المُرسَلونَ؛
هر کس براى کسب رضایت خدا و آگاهى در دین قرآن بیاموزد، ثوابى مانند همه آنچه که به فرشتگان و پیامبران و رسولان داده شده، براى اوست.
وسائل الشیعه، ج۶، ص۱۸۴، ح۷۶۸۳
۷ـ مَن قَـبَّلَ وَلَدَهُ کَـتَبَ اللّه عَزَّوَجَلَّ لَهُ حَسَنَةً و َمَن فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللّه یَومَ القیامَةِ، و َمَن عَلَّمُهُ القُرآنَ دُعىَ بِالابـَوَینِ فَیُکسَیانِ حُلَّتَینِ یُضى ءُ مِن نورِهِما وُجوهُ اَهلِ الجَنَّةِ؛
هر کس فرزندش را ببوسد، خداوند عزّوجلّ براى او ثواب مىنویسد و هر کسى که او را شاد کند، خداوند روز قیامت او را شاد خواهد کرد و هر کس قرآن به او بیاموزد، پدر و مادرش دعوت مىشوند و دو لباس بر آنان پوشیده مىشود که از نور آنها، چهرههاى بهشتیان نورانى مىگردد.
کافى(ط-الاسلامیه) ج ۶، ص ۴۹
۸ـ أَدِّبوا أولادَکُم عَلى ثَلاثِ خِصال ٍ: حُبِّ نَبیِّکُم و َحُبِّ أَهلِ بَیتِهِ و َقِراءَةِ القُرآنِ؛
فرزندان خود را به کسب سه خصلت تربیت کنید: دوستى پیامبرتان و دوستى خاندانش و قرائت قرآن.
قاموس قرآن ، المقدمه ، ص۲
۹ـ مَا جَلَسَ قَوْمٌ فِی مَجْلِسٍ مِنْ مَسَاجِدِ اللَّهِ یَتْلونَ کِتابَ اللّهِ وَ یَتَدارَسونَهُ بَیْنَهُمْ اِلاّ نَزَلَتْ عَلَیْهِمُ السَّکینَةُ وَ غَشِیَتْهُمُ الرَّحْمَةُ وَ حَفَّتْهُمُ الْمَلائِکَةُ وَ ذَکَرَهُمُ اللّهُ فیمَنْ عِنْدَهُ؛
هیچ جلسه قرآنى براى تلاوت و درس در مجلسی از مساجد خدا برقرار نشد، مگر این که آرامش بر آنان نازل شد و رحمت دربرشان گرفت و فرشتگان در اطراف آنان حلقه زدند و خداوند در میان کسانى که در نزدش هستند، از آنان یاد کرد.
مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ح۳۷۸۸، ج۳ ، ص ۳۶۳
۱۰ ـ اِنَّ اَحْسَنَ الْحَدیثِ کِتابُ اللّهِ وَ خَیْرَ الْهُدى هُدى مُحَمَّدٍ صلى الله علیه و آله وَ شَرَّ الاُمورِ مُحْدَثاتُها؛
بهترین سخن، کتاب خدا و بهترین روش، روش پیامبر(ص) و بدترین امور بدعتهاست (پدیدههاى مخالف دین).
امالی (طوسی) ص ۳۳۷ - بحارالأنوار(ط-بیروت)، ج ۷۴، ص ۱۲۲ است.