آراستگی و پوشش در سبک زندگی پیامبر اسلام (ص)

پوشش و نحوه آرایش ظاهر، از جمله مواردی است که اغلب افراد بدان اهمیت می دهند. غالبا پوشش و ظاهر هر فردی نمایانگر نوع تفکر و شخصیت آن فرد است.

برخی با ادعای اینکه توجهشان به آخرت و معنویات است به پوشش و ظاهر خود اهمیت نمی دهند. و شلختگی و نامرتب بودن را نوعی ارزش برای خود تلقی می کنند و تنبلی خود را در آراسته نگه داشتن خود به حساب دین و معنویات می گذارند.

در حالی پیامبر اسلام ص به عنوان یک شخصیت الهی و معنوی که در والاترین حد از معرفت و خداشناسی و زهد بوده اند و خداوند متعال ایشان را به عنوان الگو و اسوه برای همه معرفی کرده است به آراستگی و تمیزی و مرتب بودن خودشان اهمیت می داده اند.

 در حالات ایشان روایت شده که رسول اللَّه (ص) عادتش این بود که خود را در آینه ببیند و سر و روی خود را شانه زند و چه بسا این کار را در برابر آب انجام می داد و گذشته از اهل خانه خود را برای اصحابش نیز آرایش می داد و می فرمود: خداوند دوست دارد که بنده اش وقتی برای دیدن برادران از خانه بیرون می رود خود را آماده ساخته آرایش دهد.(مکارم الاخلاق ص 34)

می بینیم که پیامبر از هر ابزاری، برای کنترل آراستگی خود استفاده می کرده است. حتی اگر آینه در دسترس نبود از انعکاس تصویر در آبی که داخل ظرف بوده، خود را مرتب می کرده است. ضمن اینکه ایشان این آراستگی و مرتب بودن را هم برای اهل منزل رعایت می کرده و هم برای بیرون از خانه. و این گونه نبوده که صرفا برای بیرو ازخانه خود را مرتب کند ولی در خانه به آراستگی خود اهمیت ندهد.

لازم به ذکر است که آراستگی، الزاما مساوی با لباس نو یا گران قیمت پوشیدن نیست. بلکه تمیز و مرتب پوشیدن است. چرا که در حالات ایشان آمده است که خود لباسش را وصله می زد.(ارشاد دیلمی ج 1 ص 115)