چرا از عمرمان به نحو احسن استفاده نمی کنیم؟؟؟؟

حدیث درباره عُمر و زندگی

31) «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
من شَغَلَ نَفسَهُ بِما لایَجب ضَیَّعَ مِن أَمرهِ ما یَجِب.
کسی که خود را به کارهای غیر ضروری سرگرم کند کارهای واجب و ضروری خود را از دست خواهد داد. (شرح غرر، ج 5، ص 313)

32) «امام محمدباقر(علیه‌السلام)»:
ایّاکَ وَالغَفلَةَ، فَفیها تَکون قَسوَةُ القَلبِ.
به هوش باش که غفلت، قساوت قلب می‌آورد، تو از آن کاملاً برحذر باش. (بحار، ج 78، ص 164)

33) «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
العاقلُ مَن لایُضَیِّعُ لَهُ نَفَساً فیما لاَینفَعُه.
آدم عاقل کسی است که (حتّی) یک نَفَس از عمر خود را در چیزی که برایش سودی ندارد به هَدَر نمی‌دهد. (شرح غرر، ج 2، ص 155)

34) «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
المَغبونُ مَن غَبَنَ عُمْرهُ ساعةً بعدَ ساعَة!
آدم مغبون و زیانکار کسی است که با غبن و فریب، دارد عمر خود را ساعت به ساعت از دست می‌دهد! (بحار، ج 78، ص 152)

35) «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
مَن جاوزَ الأَربَعینَ وَلَم یَغلِبْ خَیرُهُ شَرَّهُ فَلیَتَجَهَّزْ إلَی‌النّار!
کسی که عمرش از چهل گذشت و اعمال نیکش بر کارهای بد و ناهنجارش برتری نیافت خود را برای آتش دوزخ آماده نماید! (مشکوةالانوار، ج 1، ص 381)

36) «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
مَنِ اسْتَوی یَوْماهُ فَهُوَ مَغْبُونٌ وَ مَنْ کانَ آخِرُ یَوْمَیْهِ خیرَهُما فَهُوَ مَغبوطٌ و مَنْ کانَ آخِرُ یَومَیه شَرَّهُما فَهُوَ مَلْعوُن!
کسی که دو روز او در بهره‌وری از زندگی‌ مساوی باشد مغبون و زیانکار است و کسی که امروز او بهتر از دیروزش باشد محلّ غبطه و آرزوی دیگران است و آن کس که امروزش بدتر از دیروزش باشد از رحمت خدا دور باد! (کتاب «الحدیث»، ج 2، ص 326)

37) «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
من عَمَّرهُ اللهُ سِتّینَ سَنَةً فَقَد اَعذَرَ اِلَیه مِنَ العُمر.
کسی که خدا شصت سال به او عمر داده دیگر جای عذرتراشی (از تقصیرات) برای او باقی نگذاشته است. (شهاب‌الاخبار، ص 168)

38) «امام محمدباقر(علیه‌السلام)»:
بادِر باِنتِهازِ البُغیَةِ عن اِمکانِ الفُرصَةِ، ولا اِمکانَ کَالأیّامِ الخالِیَةِ مَعَ صِحَّةِ الأبدان.
وقتی فرصت به دست آمد تو بی‌درنگ از آن استفاده کن. و هیچ فرصتی مانند سلامتی بدن توأم با فراغت و آسودگی خاطر نیست. (بحار، ج 78، ص 144)

39) «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
اِمضِ لِکُلِّ یَومٍ عَمَلَهُ فَاِنَّ لِکُلِّ یَومٍ مافیه.
هر روز به کارهای همان روز بپرداز. کار هر روزی اختصاص به روز خود دارد. (نهج‌البلاغه، نامة 53)

40) «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
اِنّ لِلّهِ فی أیّامِ دَهرِکُم نَفحاتٌ اَلا فَتَرَصَّدوا لها.
در ایام عمر شما گاهی نسیم رحمت اِلهی می‌وَزَد (و زمینة موفقیت به دست می‌آید) شما بکوشید و (برای کمال بهره‌برداری) همواره در کمین باشید. (بحار، ج 78، ص 113)