حضرت امیرالمؤ منین (علیه السلام ) وقتی مریضی را می دیدند که خوب شده است، می فرمودند: ((برای مریض، پاکی از گناهان به وجود آمد)).[1]

و از حسن بن علی (علیه السلام ) نقل شده به مردی که از مرض و بیماری شفا پیدا کرده بود، فرمود: ((به درستی که خداوند یاد کرده تو را، تو هم او را یاد کن و اقاله کرده است تو را (گناهانت را بخشیده ) پس تو او را شکر کن )). و همینطور این حدیث از حضرت امیرالمؤ منین (علیه السلام ) نیز نقل شده است.[2]

و از امام سجاد (علیه السلام ) نیز روایتی نقل شده که جمع کرده اند بین فرمایش عمویشان امام حسن (علیه السلام ) و فرمایش جدشان حضرت علی (علیه السلام ) که گفته شد.[3]

بلی چه حدیث نیکویی می باشد، منسجم با روحیه ای است که اسلام به تقویت این روحیه اهمیت می دهد و با اهدافی که حواله می دهد. اسلام به اینکه انسان متوجه این روحیه باشد آن انسانی که در معرض ابتلا به بیماری و سختی و مرض قرار گرفته است، این روحیه و آن اهدافی که در این روایات گفته شد، دلالت می کند بر این اهداف، آن توجیهاتی که از ائمه در مورد مریض و عیادت کردن از او صادر شد، همچنانکه ما اشاره به بعضی از آنها کردیم، پس دیگر اعاده نمی کنیم.

پی نوشت:

 

[1] کتاب ابى الجعد، ص 21. مفید، امالى ، ص 25. طوسى ، امالى ، ج 2، ص 244. مستدرک الوسائل ، ج 1، ص 79، 80 و 81. بحارالا نوار، ج 81، ص 86، 186 و 224، به نقل از دعوات راوندى و امالى مفید .

[2] تحف العقول ، ص 165. بحارالا نوار، ج 78، ص 106 . ابن ابى الحدید، شرح نهج البلاغه ، ج 20، ص 209. جمله هاى کوتاه از نهج البلاغه ، ج 2، ص 238 .

[3] تحف العقول ، ص 203. بحارالا نوار، ج 78، ص 138 .