ازدواج با یکی از اسیران
هـم اکـنـون اگـر فرهنگ تعدّد زوجات با تمام ارزش ها و احکامش در جامعه ما تحقّق پذیرد، بسیاری از زنان بیوه صاحب همسر شده واز مفاسد اجتماعی جلوگیری می شود.
عمرو بن حصین نقل می کند:
در یکی از جنگ ها که با فرماندهی امام علی علیه السّلام در دوران حیات پیامبر صلی الله عـلیـه و آله انـجـام گـرفـت، و لشـگـر اسـلام پـیـروز شـد، اموال فراوان، و تعدادی کنیز نیز به تصرّف ارتش اسلام در آمد.
پـس از پـایـان جـنـگ حـضرت امیرالمؤ منین علی علیه السّلام بایکی از کنیزان به اسارت گـرفـتـه شـده، ازدواج کـرد، کـه در فـرهـنـگ آن روزگـاران ازدواج بـا یـک زن اسـیـر، بزرگترین احترام و تکریم به حساب می آمد.
امـّا چـنـد نـفـر پـس از بـازگـشـت لشـکـر اسـلام بـه مـدیـنـه، خـدمـت رسـول خـدا صلی الله علیه و آله رفته و خواستند نسبت به ازدواج امام علی علیه السّلام اعـتـراض کـنـنـد، وقـتی اعتراض خود رامطرح کردند، پیامبر صلی الله علیه و آله از آنها روی برگرداند و فرمود:
(علی از من و من از علی هستم، و او ولی هر مؤ من و زن مؤ منه است. )
و بـه اعـتـراض کـنندگان فهماند که عمل حضرت امیرالمؤ منین علی علیه السّلام هیچگونه ایرادی ندارد.[1]
ازدواج در بصره پس از جنگ جمل
پـس از جـنـگ جـَمَل، و استقرار آرامش در شهر بصره، امام علی علیه السّلام حدود هفتاد و دو روز در شـهـر بـصـره اقـامـت فـرمـود (طـبـق نـقـل نـاصـر خـسـرو[2] یـا 50 روز طـبـق نقل شعبی )[3]
و در ماه رجب با انتخاب عبداللّه بن عبّاس برای استانداری بصره، به سوی کوفه حرکت کرد.
در این مدّتی که حضرت امیرالمؤ منین علی علیه السّلام در شهر بصره بسر می برد، با دختر مسعود نهلشی، ازدواج کرد و در خانه او سکونت داشت. [4]
عدالت با همسران
درست است که تعدّد زوجات یکی از راه های جدّی مقابله با مفاسد اجتماعی است، امّا شرائط و مقرّرات خاصّ خودش را دارد که یکی از آنها عدالت رفتاری، میان همسران است،
و قرآن کریم در این مورد هشدار داده است که اگر نمی توانی عدالت را رعایت کنی باید به تعدّد زوجات روی نیاوری. [5]
حـضـرت امـیرالمؤ منین علی علیه السّلام چون همسران متعدّد داشت، عدالت را دقیقا نسبت به هـمـسـران خـویـش رعایت می کرد، هنگامی که شبی نوبت یکی از همسران بود، حتّی وضوی خود را در خانه او می گرفت.
یعنی عدالت رفتاری را حتّی در وضو گرفتن نیز رعایت می فرمود.[6]
پی نوشت ها
