پیامبرصلی الله علیه وآله:

لَو أمَرتُ أحَداً أن یسجُدَ لأِحَدٍ لأَمَرتُ المَرأةَ أن تَسجُدَ لِزَوجِها

اگر قرار بود دستور دهم کسی در برابر کسی سجده کند، به زن دستور می دادم تا شوهرش را سجده کند

بحار الأنوار، ج ۱۰۳، ص ۲۴۶.

پیامبرصلی الله علیه وآله:

ما مِن امرَأةٍ رَفَعَت مِن بَیتِ زَوجِها شَیئاً مِن مَوضِعٍ إلی مَوضِعٍ تُریدُ بِهِ صَلاحاً إلّا نَظَرَ اللَّهُ إلَیها و مَن نَظَرَ اللَّهُ إلَیهِ لَم یعَذِّبهُ

هر زنی که در خانه شوهر خود به قصد سامان دادن کارهای خانه چیزی را جا به جا کند خداوند به او نظر می کند و هر که خداوند به او نظر کند عذابش نمی دهد

بحار الأنوار، ج ۱۰۳، ص۲۵۳.

پیامبرصلی الله علیه وآله:

أیما اِمرَأةٍ حَمَلَتهُ عَلی ما لایقدِرُ عَلَیهِ وما لا یطیقُ لَم تَقبَلَ مِنها حَسَنَةٌ

زنی که شوهر خود را بر انجام دادن کارهایی وادار کند که او توانایی انجام دادن آنها را ندارد، هیچ یک از کارهای نیک او پذیرفته نخواهد شد

مکارم الأخلاق، ص ۲۱۵.

امام باقرعلیه السلام:

لاشَفیعَ لِلمَرأَةِ أنجَحُ عِندَ رَبِّها مِن رِضا زَوجِها

برای زن نزد پروردگارش هیچ شفاعت کننده ای کارسازتر از خشنودی شوهرش نیست

میزان الحکمه، ح ۷۸۶۴.

امام صادق علیه السلام:

سَعیدَةٌ سَعیدَةٌ امَرأةٌ تُکرِمُ زَوجَها و لاتُؤذِیهِ و تُطیعُهُ فی جَمیعِ أحوالِهِ

خوشبخت است خوشبخت، آن زنی که شوهر خود را گرامی می دارد و آزارش نمی هد و در همه حال از وی فرمان می برد

کنزالفوائد، ج ۱، ص ۱۵۰.

امام صادق علیه السلام:

لاغِنی بِالزَّوجَةِ فیما بَینَها و بَینَ زَوجِها المُرافِقِ لَها عَن ثَلاثِ خِصالٍ و هُنَّ: صِیانَةُ نَفسِها عَن کلِّ دَنَسٍ حَتّی یطمَئِنَّ قَلبُهُ إلَی الثِّقَةِ بِها فی حالِ المَحبوبِ والمَکروهِ و حِیاطَتُهُ لِتَکونَ ذلِک عاطِفاً عَلَیها عِندَ زَلَّةٍ تَکونُ مِنها و إظهارُ العِشقِ لَهُ بِالخَلابَةِ و الهَیئَةِ الحَسَنَةِ لَها فی عَینِهِ

زن با شوهر سازگار خود ناگزیر از رعایت سه نکته است: حفظ کردن خود از هر گناه و آلودگی تا شوهرش در هر حال، خوشایند یا ناخوشایند، در دل به او اطمینان داشته باشد؛ مراقبت از او و زندگی اش تا شوهرش در صورتی که لغزشی از او سرزند با او مهربانی کند، و اظهار عشق به او با عشوه و دلبری و ظاهر مناسب و خوشایند در نظر او

بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۲۳۷.