قرآن کریم:

وقَضَی رَبُّک ألّا تَعبُدُوا إلّا إیاهُ وبِالوالِدَینِ إحساناً إمّا یبلُغَنَّ عِندَک الکبَرَ أحَدُهُما أو کلاهُما فلا تَقُل لَهُما اُفٍّ ولا تَنهَرهُما وقُل لَهُما قولاً کریماً، واخْفِض لَهُما جَناحَ الذُّلُّ مِنَ الرَّحمَةِ وقُل رَبِّ ارحَمْهُما کما رَبَّیانی صَغیراً

و پروردگار تو مقرّر کرد که جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکی کنید. اگر یکی از آن دو، یا هر دو، در کنار تو به سالمند رسیدند، به آنها [حتّی ]اُفّ مگو و به آنان پرخاش مکن و با آنها به شایستگی سخن گوی و از سرِ مهربانی، بال فروتنی بر آنان بگستر و بگو: پروردگارا! آن دو را رحمت کن، چنان که مرا در خُردی پروردند

اسراء، آیه ۲۴ - ۲۳.

امام علی علیه السلام:

بِرُّ الوالِدَینِ أکبَرُ فَریضَةٍ

نیکی به پدر و مادر، بزرگ ترین فریضه است

غررالحکم و دررالحکلم، ح ۴۴۲۳.

امام رضاعلیه السلام:

إنَّ اللَّهَ عَزَّوَجلَّ... أمَرَ بِالشُّکرِ لَهُ و لِلوالِدَینِ فَمَن لم یشکر والِدَیهِ لَم یشکرِ اللَّهَ

خداوند به سپاسگزاری از خود و پدر و مادر فرمان داده است؛ پس هر که از پدر و مادرش سپاسگزاری نکند، خداوند را سپاس نگفته است

الخصال، ص ۱۵۶.

امام رضاعلیه السلام:

بِرُّ الوالِدَینِ واجِبٌ وإن کانا مُشرکینِ ولا طاعَةَ لَهُما فی مَعصِیةِ الخالِقِ

نیکی کردن به پدر و مادر واجب است، اگر چه مشرک باشند و نباید در معصیت خالق از آنان اطاعت کرد

بحار الأنوار، ج ۷۴، ص ۷۲.

پیامبرصلی الله علیه وآله:

مَن بَرَّ والِدَیهِ طُوبی لَهُ زادَ اللَّهُ فی عُمرِهِ

خوشا به حال کسی که به پدر و مادرش نیکی کند، خداوند عمرش را زیاد می کند

کنزالعمّال، ح ۴۵۴۸۳.

امام صادق علیه السلام:

یجِبُ لِلوالِدَینِ عَلَی الوَلَدِ ثَلاثَةُ أشیاءَ؛ شُکرُ هُما عَلی کلِّ حالٍ و طاعَتُهُما فِیما یأمُرانِهِ و ینهَیانِهِ عَنهُ فی غَیرِ مَعصِیةِ اللَّهِ و نَصیحَتُهُما فِی السِّرِّ وَ العلانِیةِ

پدر و مادر را بر فرزند سه حقّ است: در همه حال شکرگزار آنها باشد؛ در هر چه او را امر و نهی می کنند، به جز معصیت خدا، اطاعتشان کند و در نهان و آشکار خیرخواه آنان باشد

تحف العقول، ص ۳۲۲.