دعای ندبه و یاد امام حسین علیه السّلام
یکی از دعاهای بسیار مهم و با ارزش در میان شیعه، دعای «ندبه» است که عاشقان حضرت ولی عصر عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف هر صبح جمعه دور هم گرد آمده و با خواندن آن، با حضرتش تجدید عهد و پیمان می کنند؛ این دعا سندی صحیح دارد و بخش عمده و چشمگیر آن، التجاء به مهدی موعود و تأسّف از غیبت و دردمندی از فراق آن بزرگوار است و بخش هایی از این دعا، مربوط به جدّ بزرگوار امام زمان عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف سالار شهیدان است؛ مانند:
«این الحسن؟ این الحسین؟ این ابناء الحسین؛ حسن علیه السّلام کجا است؟ حسین علیه السّلام چه شد؟
فرزندان حسین کجایند و چه شدند؟».
قسمت دیگری از این دعای شریف «این الطالب بدم المقتول بکربلا؟؛ کجاست آن طالب خون شهید کربلا؟» که از حساسیت فوق العاده ای برخوردار است.
ندبه کنندگان مهدی عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف، منتظران منتقم آل محمدند تا تقاص خون به ناحق ریخته فرزند فاطمه علیها السّلام را بگیرد و موجب شادی و بهجت قلب نازنین رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم شود.
آری، صبح جمعه و دعای سوزان ندبه، در فراق امام زمان و یاد سید الشهدا علیه السّلام است. و چه بسا همین یاد امام حسین علیه السّلام در صدق و صفای این دعا، اثری ژرف به جای نهد.
زیارت عاشورا و یاد مهدی عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف
«زیارت عاشورا»، که از سوی امام محمد باقر علیه السّلام، و از ناحیه خداوند متعال به شیعیان و شیفتگان تعلیم داده شده است مضامین والایی دارد.
در یکی از قسمت های زیارت چنین آمده است:
«ان یرزقنی طلب ثارک مع امام منصور من اهل بیت محمد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم؛ همانا از خداوند می خواهم خون خواهی تو را در کنار امام یاری شده از خاندان پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم روزیم گرداند».
در قسمتی دیگر عرضه می دارد: «ان یرزقنی طلب ثاری [کم] مع امام هدی [مهدی] ظاهر ناطق بالحق منکم».
زائر در این فقره، مشارکت در خون خواهی امام حسین علیه السّلام به وسیله امام زمان علیه السّلام را طلب می کند، چرا که مقصود از امام هدی و منصور، دوازدهمین پیشوای شیعیان حضرت ولی عصر عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف می باشد و علت این که او را منصور نامیده اند، این است که ایشان در طلب خون جدشان یاری می شوند.
امام محمد باقر علیه السّلام در شرح آیه شریفه وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فرمودند:
«سمّی المهدی المنصور کما سمّی احمد محمدا و کما سمّی عیسی المسیح؛ مهدی عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف، منصور نامیده شد، همان طوری که احمد، به محمد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و عیسی به مسیح علیه السّلام نامیده شد».[1]
محمد بن مسلم می گوید: شنیدم ابا جعفر فرمود: «قائم ما منصور به رعب و مؤید به نصر است...»[2].
پی نوشت ها
