حکمت 469 نهج البلاغه

وَ قَالَ (علیه السلام): یَهْلِکُ فِیَّ رَجُلَانِ؛ مُحِبٌّ مُفْرِطٌ، وَ بَاهِتٌ مُفْتَرٍ.
قال الرضی و هذا مثل قوله (علیه السلام): هَلَکَ فِیَّ رَجُلَانِ؛ مُحِبٌّ غَالٍ، وَ مُبْغِضٌ قَالٍ.

پرهیز از افراط و تفریط نسبت به امام علیه السّلام (اخلاقى، اعتقادى):
و درود خدا بر او، فرمود: دو کس نسبت به من هلاک مى گردند، دوستى که زیاده روى کند، و دروغ پردازى که به راستى سخن نگوید.
(سید رضی گوید: این کلام مانند سخن دیگرى است که فرمود) دو تن نسبت به من هلاک گردند، دوستى که از حد گذراند، و دشمنى که بیهوده سخن گوید.ََ