زندگینامه خواجه نصیر الدین طوسی(ره)
محمدبن محمد بن حسن، ملقب به استاد البشر و عقل حادی عشر، معروف به خواجه نصیرالدین طوسی از اعاظیم رجال قرن هفتم است، ایشان درسال 597 هـ ق، در طوس متولد شد. در کودکی علوم نقلی را از پدرش و معقول را از نزد دایی خویش و ریاضیات را از محمد حاسب ریاضی دان معروف آن عصر فراگرفت. محمدحاسب آنگاه که از طوس هجرت می کرد به پدر خواجه گفت: من آنچه می دانستم به او آموختم و اکنون سؤالاتی می کند که پاسخش را نمی دانم.
محقق جوان طوسی، برای فراگیری علوم و دانش تصمیم به سفر گرفت، می گیرد در آستانه سفر پدر ارجمند و دانشمند خویش را از دست داد. فقدان پدر گرچه غم بزرگی بود ولی عطش روحی و عشق و علاقه وافر او به کسب علم و دانش، خواجه را مصمم به هجرت بسوی مراکز علمی نمود. در نیشابور و ری و قم و اصفهان از اساتید بزرگی بهره گرفت.
امام سراج الدین، فریدالدین داماد نیشابوری، شیخ عطار نیشابوری، ابن میثم بحرانی و کمال الدین موصلی از اساتید وی بوده اند.
در عراق از اساتید برجسته ای چون معین الدین سالم فقیه بزرگ عصر بهره برد و به درجه اجتهاد نائل شد. در حالیکه بیش از 23 بهار از عمرش نگذشته بود.